ျမန္မာ့ တပ္မေတာ္ ( ေလ ) - ( အပိုင္း - ၁ )

ျမန္မာ့ တပ္မေတာ္ (ေလ) ကို ဒုတိယ ကမၻာ စစ္ အၿပီး ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာ လ ၁၅ ရက္ မွာ တရားဝင္ ဖြဲ႕စည္း ခဲ့ပါ သည္။ သို႔ ေပမယ့္ ေလတပ္ တစ္စု အတြက္ အေျခခံ လိုအပ္ ခ်က္ ျဖစ္တဲ့ ေလေၾကာင္း ပ်ံသန္းမႈ ပညာ ရပ္ ေတြ ကေတာ့ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ မတိုင္မီ ႏွစ္ မ်ား ကတည္း က ျမန္မာ ႏိုင္ငံ ကို စတင္ ေရာက္ရွိ ခဲ့ၿပီး ျဖစ္ပါ သည္။ ၁၉၃၄ ခုႏွစ္ မွာ Flying School ဟူေသာ အမည္ ျဖင့္ အေပ်ာ္ တမ္း ေလယာဥ္ ေမာင္း သင္တန္း ေက်ာင္း တစ္ေက်ာင္း ကို ရန္ကုန္ ၿမိဳ႕ မွာ စတင္ ထူေထာင္ ႏုိင္ ခဲ့ၿပီး အက်ိဳး ဆက္ အျဖစ္ ျမန္မာ ႏိုင္ငံ မွာ ေလေၾကာင္း ပ်ံသန္းမႈ ပညာ ရပ္ မ်ား အေပၚ စိတ္ဝင္စား သည့္ ပုဂၢိဳလ္ မ်ား စတင္ ေပၚထြက္ လာခဲ့ ျခင္း ေၾကာင့္ Rangoon Flying School သည္ ျမန္မာ ႏိုင္ငံ ရဲ႕ ပ်ံသန္း ေရး သမိုင္း ဦး အစ အဖြဲ႕ အစည္း ဟု ဆို ရမည္ ျဖစ္ ပါသည္။

၁၉၄၀ ျပည့္ႏွစ္ စက္တင္ဘာ လ ၁၉ ရက္ မွာ Burma Volunteer Air Unit (BVAU) ေခၚ ဗမာ့ အေပ်ာ္ တမ္း ေလ တပ္ဖြဲ႕ ကို စတင္ ဖြဲ႕စည္း ခဲ့ၿပီး ၁၉၄၁ ခုႏွစ္ ဧၿပီ လ ၄ ရက္ မွာ (BVAU) ကို Burma Volunteer Air Force (BVAF) အျဖစ္ ေျပာင္းလဲ ဖြဲ႕စည္း ခဲ့ၿပီး စစ္ ဆင္ေရး တာဝန္ မ်ား ထမ္းေဆာင္ ႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳတင္ ျပင္ဆင္ ခဲ့ပါ သည္။ ျမန္မာ ႏိုင္ငံ ကို ဖက္ဆစ္ မ်ား တိုက္ခိုက္ သိမ္းပိုက္ ၿပီးခ်ိန္ တြင္ BVAF သည္ အိႏၵိယ ႏိုင္ငံ ထဲ အထိ ဆုတ္ခြာ ေရႊ႕ေျပာင္း ခဲ့ပါ သည္။ ဒုတိယ ကမၻာ စစ္ႀကီး အတြင္း BVAF တပ္ဖြဲ႕ ဝင္ ျမန္မာ အမ်ိဳးသား မ်ား သည္ ဥေရာပ ႏွင့္ အာရွ စစ္ မ်က္ႏွာ မ်ား တြင္ မဟာ မိတ္ တပ္မ်ား ဘက္မွ ပါဝင္ ၿပီး စစ္ဆင္ ေရးမ်ား ေဆာင္ရြက္ ခဲ့ၾက သည္။ ျမန္မာ ႏိုင္ငံ လံုးဝ လြတ္လပ္ ေရး ရရွိ ဖို႔ ေဆြးေႏြး ေတာင္းဆို ရာတြင္ တပ္မေတာ္ ဖြဲ႕စည္း တည္ေထာင္ ေရး ကို ထည့္သြင္း ေဆာင္ရြက္ မႈ ၏ တစ္စိတ္ တစ္ ေဒသ အျဖစ္ အျမဲ တမ္း ေလ တပ္မေတာ္ တစ္ရပ္ ဖြဲ႕စည္း ထူေထာင္ ႏိုင္ေရး စီမံခ်က္ ေရးဆြဲ ခဲ့ၾက သည္။ စီမံ ခ်က္ အရ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာ လ ၁၅ ရက္ တြင္ ျမန္မာ ႏိုင္ငံ အစိုးရ ကာကြယ္ ေရး ဌာန Burma Air Force (Dicipline) Act,1947 ကို ျပ႒ာန္း အတည္ ျပဳ ေပး လိုက္ရာ မွ အစ ျပဳ ၍ ျမန္မာ့ ေလ တပ္မေတာ္ Burma Air Force အျဖစ္ စတင္ ရပ္တည္ ထူေထာင္ ႏိုင္ခဲ့ ပါသည္။

Tiger Month ေလယာဥ္ တစ္စီး နမူနာပံု

ေလသူရဲ မ်ား ကို ေလ့က်င့္ ေမြးထုတ္ ေပးရန္ အတြက္ တပ္မေတာ္ (ေလ) တြင္ ပထမ ဆံုးေသာ ေလ့က်င့္ ေရး ေလယာဥ္ အျဖစ္ Tiger Month ေလယာဥ္ မ်ား ကို အသံုး ျပဳ၍ ပထမ ဆံုးေသာ ေလယာဥ္ ေမာင္း သင္တန္း ကို မဂၤလာဒုံ ေလယာဥ္ ကြင္း ၌ ၁၉၄၀ ျပည့္ႏွစ္ ႏိုဝင္ဘာ လ ၁ ရက္ တြင္ သင္တန္း သား ၁၂ ဦး ျဖင့္ စတင္ ဖြင့္လွစ္ သင္ၾကား ခဲ့ ပါသည္။ ေလသူရဲ မ်ား နည္းတူ ေလယာဥ္ / ရဟတ္ယာဥ္ ျပဳျပင္ ထိန္းသိမ္း ေရး လုပ္ငန္း မ်ား လုပ္ကိုင္ ရန္ အတြက္ ပထမ ဆံုး ေသာ စက္မႈ လက္မႈ သင္တန္း ကို အင္းစိန္ စက္မႈ လက္မႈ ေက်ာင္း မွာပင္ ေမာ္ေတာ္ ကား အင္ဂ်င္ ကို သင္ ေထာက္ကူ ပစၥည္း အျဖစ္ အသံုး ျပဳၿပီး သင္တန္း သား ၂၈ ဦး ျဖင့္ ဖြင့္လွစ္ သင္ၾကား ခဲ့ ပါသည္။

ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း သည္ ျမန္မာ့ ေလ တပ္မေတာ္ အျမဳေတ မ်ား အျဖစ္ ဂ်ပန္ ျပည္ သို႔ ေလေၾကာင္း ပညာ သင္ ၁၀ ဦး ကို ေရြးခ်ယ္ ေစလႊတ္ ခဲ့သည္။ ျမန္မာ ႏိုင္ငံ အစိုးရ ကာကြယ္ ေရး ဌာန က ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာ ၁၅ ရက္ တြင္ ဗမာ့ ေလ တပ္မေတာ္ (Burma Air Force)(B.A.F) စတင္ ဖြဲ႕စည္း ေပး ခဲ့သည္။ ၁၉၅၅ ခုႏွစ္ တြင္ တပ္မေတာ္ တစ္ရပ္ လံုး စည္းလံုး ညီညႊတ္ ေရး အတြက္ တပ္မေတာ္ (ၾကည္း၊ ေရ၊ ေလ) ကို တစ္ေျပး ညီ ျပင္ဆင္ ဖြဲ႕စည္း ခဲ့ရာ ဗမာ့ ေလ တပ္မေတာ္ မွ တပ္မေတာ္ (ေလ) ဟု အမည္ ေျပာင္းလဲ သံုးစြဲ ခဲ့သည္။

လြတ္လပ္ ေရး ရၿပီး မၾကာ မီပင္ ဗမာ ျပည္ ကြန္ျမဴနစ္ ပါတီ သည္ ဖဆပလ အစိုးရ ကို ဆန္႔က်င္ ၍ လက္နက္ ကိုင္ ပုန္ကန္ ထႂကြ ရန္ ေတာခို သြား ခဲ့သည္။ ႀကီးထြား လာေသာ ေရာင္စံု သူပုန္ တို႔ုကို ႏွိမ္နင္း ေရး အတြက္ ေလေၾကာင္း ပစ္ကူ ေပးရန္ ေတာင္းခံ လာခဲ့ ၾကသည္။ သို႔ေသာ္ ဤ အခ်ိန္ ၌ ေလေၾကာင္း အကူ ေပးႏိုင္ ေလာက္သည့္ အင္အား မရွိ ေသးပါ။ ေအာက္စ္ဖို႔ဒ္ ေလယာဥ္ အခ်ိဳ႕ ရွိေသာ္ လည္း ေလယာဥ္ ေမာင္း သင္တန္း ၌ အသံုး ျပဳ ေန ရသည္။ အေမာင္း သင္ ေလယာဥ္ အမ်ိဳး အစား တြင္ မပါဝင္ ေသာ ေအာ္စတာ ေလယာဥ္ မ်ား သာ ရွိသည္။ စစ္ ေျမျပင္ တြင္ အသံုးျပဳ သည့္ စက္ ေသနတ္ မ်ား ကို ယင္း ေလယာဥ္ တြင္ တပ္ဆင္ အသံုး မျပဳ ႏိုင္ သျဖင့္ ေသနတ္ သမား တစ္ဦး ကို ေလယာဥ္ ေပၚ တင္ေခၚ သြားကာ ထို ေသနတ္ သမား က စက္ ေသနတ္ ကို ပိုက္၍ ေျမျပင္ သို႔ ပစ္ခတ္ ရင္း ပစ္ကူ ေပး ရသည္။ ဗံုး ခ်ရာ တြင္လည္း ေတာင္ပံ ေအာက္ႏွင့္ ေလယာဥ္ ဗိုက္ေအာက္ တြင္ ဗံုးခ်ိတ္ဆြဲ ပ်ံသန္း ရျခင္း မဟုတ္ ဘဲ တြဲဖက္ ေလသူရဲ က ဗံုးကို လက္ျဖင့္ ကိုင္ ထားၿပီး ေလယာဥ္မွဴး က အခ်က္ ျပ လိုက္သည္ ႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္ နက္ စနက္တံ ကို ျဖဳတ္၍ ေလယာဥ္ ေပၚမွ ပစ္ခ် ျခင္း ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ဤ ေအာ္စတာ ေလယာဥ္ မ်ား ကို သံုး သည့္ စစ္ဆင္ေရး မွာ ထိေရာက္မႈ မရွိ သျဖင့္ ေလယာဥ္ ေမာင္း သင္တန္း မ်ား ကို ရပ္ဆိုင္း ၿပီး ေအာက္ဖို႔စ္ ေလယာဥ္ မ်ား ကို စစ္ဆင္ေရး တြင္ အသံုးျပဳ ခဲ့ ၾက သည္။

Auster ေလယာဥ္ တစ္စီးပံု

၁၉၄၉ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၂ ရက္ တြင္ အင္းစိန္ ကို ေကအင္ ဒီအို မ်ားက သိမ္းပိုက္ လိုက္ သျဖင့္ ရန္ကုန္ ၿမိဳ႕၏ အေျခ အေန မွာ မ်ားစြာ စိုးရိမ္ ဖြယ္ ျဖစ္ခဲ့ ရသည္။ ဤ အခ်ိန္ တြင္ ႏိုင္ငံေတာ္ ၏ အေျခ အေန မွာ လည္း ဆိုးရြား လ်က္ ရွိရာ ႏိုင္ငံျခား သတင္း စာ မ်ားက ဖဆပလ အစိုးရ အား ရန္ကုန္ အစိုးရ ဟု ႏွိမ္၍ ေရးသား လာၾက သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ထိေရာက္ ေသာ ေလေၾကာင္း စစ္ကူ ေပးရန္ စပစ္ ဖိုင္းယား ေလယာဥ္ မ်ား ဝယ္ယူ ၍ ဗမာ့ ေလ တပ္မေတာ္ သည္ ျပည္တြင္း ေသာင္းက်န္း မႈ ႏွိမ္နင္း ေရး တြင္ ထိေရာက္ ေသာ ေလေၾကာင္း ပစ္ကူ ေပးႏိုင္ ခဲ့သည္။ ေအာက္စ္ ဖို႔ဒ္ ေလယာဥ္ မ်ား၏ ေလေၾကာင္း ပစ္ကူ ကိုလည္း အစြမ္း ကုန္ အသံုးခ် ႏိုင္ ခဲ့သည္။

Spitfire ေလယာဥ္ တစ္စိီး

အမွတ္ (၁) ႏွင့္ အမွတ္ (၃) ဗမာ့ ေသနတ္ ကိုင္ တပ္ရင္း မ်ား ေတာခို သြားစဥ္ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္ ၁၀ ရက္၌ ဗိုလ္မွဴး ရွီး႐ိႈး၊ ဗိုလ္ႀကီး တီကလစ္၊ ဗိုလ္ႀကီး အက္စ္ခင္ တို႔သည္ ဤ စပစ္ ဖိုင္းယား ေလယာဥ္ သံုးစင္း ကို ေမာင္းႏွင္ ၍ ေမွာ္ဘီ ၿမိဳ႕ ေျမာက္ဘက္ ရွိ ဝါးနက္ ေခ်ာင္း ေဒသ ၌ သူပုန္ တပ္ရင္း မ်ား အား ေဝဟင္ မွ ဗံုးႀကဲ ျခင္း၊ စက္ ေသနတ္ ျဖင့္ ပစ္ခတ္ တိုက္ခိုက္ ခဲ့ၾက သည္။

oxford ေလယာဥ္ တစ္စီး

ထိုစဥ္က ေတာင္ငူ ၿမိဳ႕သည္ ေကအင္ဒီ အို ၏ အင္အား အေတာင့္ တင္း ဆံုး ၿမိဳ႕ ျဖစ္ေနၿပီး ေကအင္ ဒီအို တို႔သည္ ရန္ကုန္ - မႏၲေလး လမ္းမႀကီး ကို ျဖတ္ေတာက္ ထားလ်က္ ရွိရာ ေတာင္ငူ ႏွင့္ အခ်ိဳ႕ ၿမိဳ႕မ်ား မွာ ေကအင္(န္) ယူ မ်ား ၏ လက္ ထဲတြင္ ရွိေန ဆဲ ျဖစ္ သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ရန္ကုန္ - မႏၲေလး လမ္းမႀကီး ကို ျပန္ဖြင့္ ရန္ ေကအင္ ဒီအိုမ်ား အခိုင္ အမာ တပ္စြဲ ထားသည့္ စာဗူးေတာင္း ေဒသ ကို ၁၉၄၉ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာ လ ၁၅ ရက္ တြင္ ေလေၾကာင္း မွ သြားေရာက္ တိုက္ခိုက္ ခဲ့ ၾက သည္။ ထိုေန႔ ေလယာဥ္ ေသနတ္ သမား သိန္းေစာ၊ ထြန္းေအာင္ေက်ာ္ ကို ေလေၾကာင္း မွ တိုက္ခိုက္ ၾကရာ ေျမျပင္ မွ ေသာင္းက်န္း သူ မ်ား ကလည္း အျပင္း အထန္ ျပန္လည္ ခုခံ ပစ္ခတ္ ၾက၍ ေလယာဥ္ပ်ံ ကို ထိမွန္ ၿပီး ထိုးက် ပ်က္စီး ခဲ့သည္။ ေလ သူရဲ ေလယာဥ္ သား အားလံုး တိုင္းျပည္ အတြက္ အသက္ စြန္႔ ခဲ့ ရသည္။ ဒုတိယ ဗိုလ္ ထင္ႀကီး သည္ အမွတ္ (၂) ေလယာဥ္ ေမာင္း သင္တန္း မွ ေအာင္ျမင္ ၿပီး ၁၄ ရက္ အၾကာ တြင္ တိုက္ပြဲ ၌ က်ဆံုး ခဲ့ ရျခင္း ျဖစ္သည္။ ဒီဇင္ဘာ ၁၈ ရက္ တြင္ တပ္မေတာ္ က စာဗူးေတာင္း ကို သိမ္းပိုက္ လိုက္ေသာ အခါ ေတာင္ငူ သို႔ ခ်ီတက္ ရန္ လမ္းပြင့္ သြား သည္။

ထိုအခ်ိန္ က ေရာင္စံု သူပုန္ မ်ား ကို ေလေၾကာင္း မွ သြားေရာက္ တိုက္ခိုက္ရာ တြင္ အသံုး ျပဳ ခဲ့ေသာ ဗံုးမွာ ေလယာဥ္ ေပၚမွ ႀကဲခ် ရန္ စနစ္ တက် ထုတ္လုပ္ ထားေသာ ဗံုး မ်ား မဟုတ္ ဘဲ ႏိုင္ငံေတာ္ လံုၿခံဳေရး ႏွင့္ ကာကြယ္ ေရး အတြက္ အေရးႀကီး အေျခ အေန ေၾကာင့္ ေရပိုက္ မ်ား၊ ဓာတ္မီး တိုင္မ်ား၊ မီးသတ္ ဘူးမ်ား ကို ဗံုးခြံ အျဖစ္ အသံုးျပဳ ၍ တပ္မေတာ္ (ၾကည္း) လွ်ပ္စစ္ ႏွင့္ စက္မႈ အင္ဂ်င္ နီယာ တပ္မွ ဗိုလ္ႀကီး တင္ေမာင္ ႏွင့္ ဗိုလ္ႀကီး ေသာင္းၫႊန္႔ တို႔က အႏၲရာယ္ အသြယ္သြယ္ အၾကား မွ ႀကိဳးပမ္း တီထြင္ ထုတ္လုပ္ ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ ယင္း ဗံုးမ်ား ကို ေဝဟင္ မွ ႀကဲခ် ရာတြင္ လည္း ဗံုးခ်ိတ္ ကိရိယာ ၌ ခ်ိတ္ဆြဲ သယ္ေဆာင္ ၿပီး ႀကဲခ် ျခင္း မဟုတ္ ဘဲ ေလယာဥ္ ကိုယ္ထည္ တြင္း သယ္ေဆာင္ လာေသာ ဗံုး ကို လက္ျဖင့္ ကိုင္ၿပီး စနက္ တံ ျဖဳတ္၍ ဓာတ္ပံု ႐ိုက္ ကင္မရာ အေပါက္ မွ ျဖဳတ္ခ် ျခင္း ျဖစ္သည္။ လြတ္လပ္ ေရး ျပန္လည္ ဆံုး႐ႈံး လု နီးပါး အခ်ိန္ တြင္ ဤသို႔ မေဆာင္ရြက္ လွ်င္ မျဖစ္ သည့္ အေျခ အေန မ်ိဳးေၾကာင့္ သာ ဗမာ့ တပ္မေတာ္ မွ အရာရွိ မ်ား ႏွင့္ ဗမာ့ တပ္မေတာ္ မွ ေလသူရဲ မ်ား က အသက္ ကို ပဓာန မထား ဘဲ စြန္႔လႊတ္ စြန္႔စား သည့္ စိတ္ဓာတ္ ျဖင့္ ေဆာင္ရြက္ ခဲ့ၾက ျခင္း ျဖစ္သည္။

တပ္မေတာ္ (ေလ) သည္ ဝါးနက္ ေခ်ာင္း တိုက္ပြဲ၊ ပန္းတေနာ္ တိုက္ပြဲ၊ သာယာ ဝတီ တိုက္ပြဲ၊ စာဗူး ေတာင္း တိုက္ပြဲ၊ အင္းစိန္ တိုက္ပြဲ စသည္ ျဖင့္ တိုက္ပြဲ ေပါင္း မ်ားစြာ ဆင္ႏႊဲ ခဲ့ရ သည္။ ေလေၾကာင္း မွ တိုက္ခိုက္ ရာ တြင္ ေဖာက္ထြင္း အား ေကာင္းေသာ ေရာ့ကတ္ (Rocket) မ်ား အသံုး ျပဳ မွသာ ထိေရာက္ မႈ ရွိႏိုင္ သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ထိုစဥ္ က ေလတပ္ ဦးစီး ခ်ဳပ္ ဒုတိယ ဗိုလ္မွဴးႀကီး အက္စ္ခင္ သည္ က်ိဳင္းတံု ေလယာဥ္ ကြင္း ကို အေျခ ျပဳၿပီး ေအာက္စ္ဖို႔ဒ္ ေလယာဥ္ အေပါ့ စား တြင္ ေရာ့ကတ္ တပ္ဆင္ ၍ စမ္းသပ္ ပစ္ခတ္ ခဲ့သည္။ ၁၉၅၀ ျပည့္ႏွစ္ ဇြန္ ၁၅ ရက္ တြင္ ေလတပ္ ဦးစီး ခ်ဳပ္ ကိုယ္တိုင္ ပထမ ဆံုး အႀကိမ္ စမ္းသပ္ ပစ္ခတ္ ရာ ေရာ့ကတ္ ျပင္းအား ကို မခံႏိုင္ ဘဲ ေလယာဥ္ ေတာင္ပံ က်ိဳးထြက္ သြားကာ ေလယာဥ္ ပ်က္က် သြား၏။ ထို ေလယာဥ္ ႏွင့္ အတူ ေလတပ္ ဦးစီးခ်ဳပ္ လည္း က်ဆံုး သြားခဲ့ ေလ သည္။ အဆိုပါ ေလတပ္ ဦးစီးခ်ဳပ္ သည္ တိုက္ပြဲ ေပါင္း မ်ားစြာ ဆင္ႏႊဲ ေအာင္ပြဲ ဆင္ႏုိင္ ခဲ့သည့္ ဝါရင့္ ေလ သူရဲ တစ္ဦး ျဖစ္ ပါသည္။

Seafury တစ္စင္း

တပ္မေတာ္ (ေလ) သည္ ျပည္ပ က်ဴးေက်ာ္ သူ မ်ားအား တြန္းလွန္ တိုက္ခိုက္ သည့္ နဂါး ႏိုင္ စစ္ဆင္ ေရး၊ ဘုရင့္ ေနာင္ စစ္ဆင္ေရး ႏွင့္ မဲေခါင္ စစ္ဆင္ ေရး မ်ား တြင္ တပ္မေတာ္ (ၾကည္း) တပ္ဖြဲ႕ ဝင္ မ်ားႏွင့္ အတူ တိုက္ပြဲ ဝင္ ခဲ့သည္။ ဤ စစ္ဆင္ ေရး မ်ား မစတင္ မီ ရန္သူ႔ စခန္း မ်ား အား ေလေၾကာင္း မွ တိုက္ခိုက္ ျခင္း ႏွင့္ ေလေၾကာင္း ဓာတ္ပံု ရိုက္ယူ ျခင္းမ်ား ႀကဳိတင္ ေဆာင္ရြက္ ခဲ့သည္။ ဘုရင့္ ေနာင္ စစ္ဆင္ေရး တြင္ ဗမာ့ ေလ တပ္မေတာ္ မွ ေလ သူရဲ မ်ား သည္ နဂါး ႏိုင္ စစ္ဆင္ ေရး ဆင္ႏႊဲ စဥ္ ကာလ ကဲ့သို႔ ပင္ ဗမာ့ ၾကည္း တပ္မေတာ္ အား ေလေၾကာင္း အကူ အမ်ဳိးမ်ဳိး ေပးခဲ့ ၾက သည္။ ေအာက္စ္ ဖို႔ဒ္ ေလယာဥ္ မ်ား ကို ကင္းေထာက္ ေလယာဥ္ အျဖစ္ လည္းေကာင္း၊ ဒါကိုတာ ေလယာဥ္ မ်ား ကို သယ္ယူ ပို႔ေဆာင္ ေရး ေလယာဥ္ မ်ား အျဖစ္ လည္းေကာင္း အသံုးျပဳ ခဲ့ၿပီး တိုက္ ေလယာဥ္ မ်ား အျဖစ္ ဆီး ဖိုင္းယား ေလယာဥ္ မ်ား ကိုသာ အားထား အသံုး ျပဳ ခဲ့ရ သည္။ ၁၉၅၄ ခုႏွစ္၊ မတ္လ ၂၈ ရက္ တြင္ မိုင္းဆတ္ ၿမဳိ႕ကို ဗမာ့ တပ္မေတာ္ က သိမ္းပိုက္ ႏိုင္ခဲ့ သည္။

ဘုရင့္ေနာင္ စစ္ဆင္ ေရး အႀကဳိ ကာလ ျဖစ္ေသာ ၁၉၅၄ ခုႏွစ္၊ ဇန္န၀ါရီ လ ၆ ရက္ တြင္ ေလသူရဲ ဗိုလ္ ေဂ်ာ့ဂ်ီ ၀ိုင္လီ၊ ေလေၾကာင္း လမ္းျပ ဆိုင္ မြန္ ႏွင့္ ေလေၾကာင္း အခ်က္ ျပ ကလီး နီးယပ္စ္ တို႔သည္ ဒါကိုတာ ေလယာဥ္ ျဖင့္ ၀မ္ဆလာ ေဒသ ေတာင္ကုန္း အမွတ္ (၅၀၂၁) တြင္ တပ္စြဲ ထားေသာ ဗမာ့ ၾကည္း တပ္ မေတာ္ ၏ ေရွ႕တန္း စခန္း သို႔ စစ္ဆင္ ေရး ရိကၡာ မ်ား ေ၀ဟင္မွ ခ်ေပး စဥ္ ေျမျပင္ မွ တရုတ္ ျဖဴ တပ္မ်ား ၏ ပစ္ခတ္ မႈ ေၾကာင့္ ပ်က္က် ခဲ့သည္။

ဘုရင့္ ေနာင္ စစ္ဆင္ ေရး အၿပီး တစ္ႏွစ္ အၾကာ ၁၉၅၅ ခုႏွစ္၊ မတ္လ တြင္ တပ္မေတာ္ သည္ ရန္ႀကီးေအာင္ စစ္ဆင္ေရး ကို ဆင္ႏႊဲ ရျပန္ သည္။ ထို စစ္ဆင္ ေရး ႀကီး တြင္ တရုတ္ျဖဴ အင္အား ၆၀၀၀ ေက်ာ္ ရွိေနေသာ စခန္း ေလးခု ကို တိုက္ခိုက္ ခဲ့ၾက သည္။ ဘုရင့္ ေနာင္ စစ္ဆင္ ေရး ေၾကာင့္ ကစဥ့္ ကလ်ား ဆုတ္ခြာ ထြက္ေျပး သြားၾကေသာ တရုတ္ ျဖဴ တပ္မ်ား သည္ ျမန္မာ ျပည္ ေျမာက္ပိုင္း တြင္ အင္အား ျပန္လည္ စုဖြဲ႕ ေနၾက သည္။ ဗမာ့ တပ္မေတာ္ သည္ ၁၉၅၄ ခုႏွစ္ အတြင္း ျပည္ပ ရန္ ကာကြယ္ ေရး ႏွင့္ ျပည္တြင္း ေသာင္းက်န္း မႈ ႏွိမ္နင္း ေရး အတြက္ စပစ္ ဖိုင္းယား တိုက္ ေလယာဥ္ ၃၁ စင္း ကို အစၥေရး ႏိုင္ငံ မွ ၀ယ္ယူ ၍ အင္အား ျဖည့္တင္း ထား ခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အမွတ္ (၁) အုပ္ မွ ေလ သူရဲ မ်ား သည္ စပစ္ ဖိုင္းယား တိုက္ ေလယာဥ္ မ်ား ကို ဆီးဖိုင္းယား တိုက္ ေလယာဥ္ မ်ားႏွင့္ တြဲဖက္ ၍ တရုတ္ျဖဴ စခန္း မ်ား ကို ေလေၾကာင္း မွ ျပင္းထန္ စြာ တိုက္ခိုက္ ခဲ့ၾက သည္။

အမွတ္ (၂) အုပ္မွ ေလ သူရဲ မ်ား ကလည္း ဒါကိ္ုတာ ေလယာဥ္ ျဖင့္ ေရွ႕တန္း စစ္မ်က္ႏွာ ရွိ ေျမျပင္ တပ္ဖြဲ႕ မ်ား ကို ရိကၡာ ပစၥည္း မ်ား ႏွင့္ ခဲယမ္း မီးေက်ာက္ မ်ား ကို ေလေၾကာင္း မွ ခ်ေပး ခဲ့သည္။ ရန္သူ မ်ား သည္ ေလေၾကာင္း ရိကၡာ ႏွင့္ ခဲယမ္း မီးေက်ာက္ မ်ား ခ်ေပး သည့္ ဒါကိုတာ ေလယာဥ္ မ်ား ကို ေျမျပင္ မွ ျပင္းျပင္း ထန္ထန္ ဆီးႀကိဳ ပစ္ခတ္ ၾက သည္။ ဤသို႔ ပစ္ခတ္ သည့္ ၾကား မွ ေလသူရဲ မ်ား ကလည္း ရဲဝံ႔ စြန္႔စား စြာ ဝင္ေရာက္ ခ်ေပး ခဲ့သည္။ ၁၉၉၅ ခုႏွစ္ ေမလ ၁၃ ရက္ တြင္ ေလ သူရဲ ဗိုလ္ ထြန္းျမင့္ ေမာင္းႏွင္ သည့္ ဒါကိုတာ ေလယာဥ္ တစ္စင္း သည္ ရွမ္း ျပည္နယ္ အေရွ႕ ပိုင္း ဗမာ့ ၾကည္း တပ္မေတာ္ ၏ စခန္း တစ္ခု သို႔ ေလေၾကာင္း မွ ရိကၡာ ခ်ေပး စဥ္ ရန္သူ ၏ ပစ္ခတ္မႈ ေၾကာင့္ ေလယာဥ္ ပ်က္က် ခဲ့ ရသည္။ ေလ သူရဲ ႏွင့္ ေလယာဥ္ သား အားလုံး အသက္ ဆုံး႐ႈံး ခဲ့ ရသည္။ ဤ ဆုံး႐ႈံးမႈ သည္ တ႐ုတ္ ျဖဴ စစ္ဆင္ေရး တြင္ ဗမာ့ တပ္မေတာ္ ၏ ဒုတိယ အႀကိမ္ ဆုံး႐ႈံး မႈ ျဖစ္သည္။

ဆက္လက္ ေဖာ္ျပ ပါမည္ ....

ျမဝတီ