ဖလူး ေဒသ ေအာင္ေျမ မွ သည္

ညီေလး

ညီေလး တစ္ေယာက္ အကိုၾကီး တို႕ အေျမာက္ ႏွင့္ သံခ်ပ္ကာ ယႏၱရား တပ္ ညႊန္ၾကား ေရးမွဴး ရံုး လက္ေအာက္ ခံ တပ္ ကို ေရာက္ လာတာ ဂုဏ္ယူ လွိဳက္လွဲ စြာ ၾကိဳဆို ပါတယ္။ ညီေလး နဲ႕ အတူ အရာရွိ ငယ္မ်ား အေျမာက္ ပညာ ေတြ သင္ယူ ေန တဲ့ အခ်ိန္မွာ အကိုၾကီး တို႕ အေန နဲ႕ ရရွိ ထားတဲ့ အေတြ႕ အၾကံဳ၊ ဗဟု သုတ၊ သင္ခန္း စာေတြ ကို လက္ဆင့္ ကမ္းေပး ေ၀ျပီး လက္တြဲ ေခၚ သြားဖို႕ တာ၀န္ ရွိ ပါတယ္။ ဒါ့ အျပင္ သမိုင္း အစဥ္ အလာ ၾကီးမား ထြန္းေျပာင္ ျပီး ေအာင္ပြဲ ကုေဋ ကုဋာ ရရိွ လာတဲ့ ဒို႕ တပ္မေတာ္ ၾကီး ကို ဂုဏ္ျပဳ က်င္းပ ခဲ့တဲ့ တပ္မေတာ္ ေန႕ဟာ ၁၉၉၅ ခုႏွစ္ မတ္လ (၂၇) ရက္ေန႕ ဆိုလွ်င္ ႏွစ္ (၅၀) တင္းတင္း ျပည့္ျပီး “ေရႊ ရတု သဘင္” အခါ သမယ ကို ေရာက္ရွိ လို႕လာခဲ့ ျပီ ေလ။ ဒီလို ေန႕ထူး ေန႕ျမတ္ မွာ ညီေလး နဲ႕ ရဲေဘာ္ ရဲဘက္ မ်ား ကို စကား လက္ေဆာင္ အျဖစ္ အ ေျမာက္ တပ္ဖြဲ႕၀င္ အကိုၾကီး ပါ၀င္ ဆင္ႏႊဲ ခဲ့တဲ့ ေအာင္ပြဲ ရ တိုက္ပြဲ ၾကီး ေတြ ထဲက ဇြဲေအာင္ စစ္ဆင္ေရး ဖလူး ေဒသ စခန္း သိမ္း တိုက္ပြဲ အေၾကာင္း ကို အက်ဥ္း ခ်ဳပ္ မွ် ျပန္ေျပာ ရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

ကရင္ ျပည္နယ္ ဟာ ေတာင္ကုန္း ေတာင္တန္း စိမ့္စမ္း ျမစ္ေခ်ာင္း ေတြနဲ႕ အလွ ေပါင္းစုံ၊ သာယာ မွဳ စုံတဲ့ ထူးျခား တဲ့ ျပည္နယ္ တစ္ခု ျဖစ္တာ ညီေလး လည္း အသိ ျဖစ္ လိမ့္မယ္။ ကရင္ တိုင္းရင္း သားေတြ ဟာ ရိုးသား ပြင့္လင္း ျပီး သီခ်င္း အဆို အက နဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ေနတတ္ ၾက တဲ့ သူေတြ ျဖစ္တယ္။ အကို ၾကီး တို႕ စစ္ဆင္ ေရး လုပ္ခဲ့တဲ့ ဖလူး ေဒသ ဟာ လည္း ေတာင္ကုန္း မ်ား ေပါမ်ား ျပီး သစ္ေတာ မ်ား ထူထပ္ စြာ ေပါက္လွ်က္ ရိွပါ တယ္။ ကရင္ ျပည္နယ္ ရဲ႕ စိမ္းလန္း ေသာ အလွ၊ ကရင္ တိုင္းရင္း သား ေတြရဲ႕ ျငိမ္းခ်မ္း ေသာ ဘ၀ ကို ပိုမို ေတာက္ပ ေအာင္ အကိုၾကီး တို႕ အသက္ ေပး ေဆာင္ရြက္ ျခင္း လို႕လည္း တင္စား လို႕ရ ပါ တယ္။ ဖလူး ေဒသ မွာ ရွိတဲ့ ထီးႏု ေခ်ာင္း ကေလး ဟာ ထီးႏု ေက်းရြာ ေဘး အေနာက္ မွ အေရွ႕ သို႕ သြယ္တန္း ျပီး ေသာင္ရင္း ျမစ္ တြင္း စီးဆင္း သြား ခဲ့တယ္။ နယ္စပ္ မ်ဥ္း တစ္ခု လို ျဖစ္ေနတဲ့ ေသာင္ရင္း ျမစ္ ဟာ ဖလူး စခန္း ကို အိုမီဂါ ပုံစံ ၀န္းရံ စီးဆင္း ေနခဲ့ တယ္။ ဖလူး စခန္း ပတ္၀န္း က်င္ မွာ သစ္ပင္ မ်ား၊ ၀ါးရုံ ေတာ မ်ား ထူထပ္ စြာ ေပါက္ေရာက္ ေနျပီး ျမင္ကြင္း ကို ကာကြယ္ ပိတ္ဖုံး ေနသလို ျဖစ္ေန ခဲ့တယ္ ညီေလး။ ဖလူး စခန္း ဟာ အလ်ား (၁၈၀၀) ကိုက္၊ အနံ (၈၀၀) ကိုက္ခန္႕ က်ယ္၀န္း ျပီး ကြန္ကရစ္ ထု ၁ ေပ ခြဲ၊ ၂ ေပ အထူ ရွိျပီး အေပၚ မွာ ကြန္ကရစ္ ထု အျပင္ သဲအိတ္ ၈ ထပ္ ေလာက္ ရွိတဲ့ ေခါင္ ကတုတ္၊ ဘန္ကာ မ်ား အခိုင္ အခန္႕ တည္ေဆာက္ ထား တယ္။ ကၽြန္းပင္ ၾကီး မ်ားက စခန္း တြင္း မွာ ထူထပ္စြာ ေပါက္ ျပီး သဘာ၀ အကာ အကြယ္ လို ျဖစ္ေန ခဲ့ တယ္။

စခန္း ေျမ အေန အထား ေကာင္းျခင္း အျပင္ စခန္း ကို စံနစ္ အက် ဆုံး၊ အခိုင္ ခန္႕ ဆုံး တည္ေဆာက္ ထားျပီး ဘယ္ေတာ့ မွ မက် ႏိုင္ေသာ စခန္းၾကီး အျဖစ္ သတ္ မွတ္ ဂုဏ္ယူ ေနၾက တယ္။ လက္နက္ ခဲယမ္း တိုက္၊ လူေန အိမ္မ်ား၊ စာသင္ ေက်ာင္း၊ ေဆးေပး ခန္း တို႕ျဖင့္ အခိုင္ အမာ ေနထိုင္ မင္းမူ ခဲ့ၾက တယ္။ ဒီ စခန္း ကို တိုက္ခိုက္ သိမ္းပိုက္ ဖို႕အတြက္ ကာကြယ္ ေရး ၀န္ၾကီး ဌာန မွ စစ္ရာထူး ခန္႕ခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေမာင္လွ ဦးစီး တဲ့ စစ္ဆင္ေရး ကြပ္ကဲမွဳ အဖြဲ႕၊ တပ္မ မွဴး ဗိုလ္မွဴး ခ်ဳပ္ တင္ေအး ဦးစီး တဲ့ အမွတ္ (၄၄) ေျချမန္ တပ္မ ဌာနခ်ဳပ္ ကြပ္ကဲမွဳ အဖြဲ႕၊ ဒုတိယ ဗိုလ္မွဴးၾကီး သူရ ေမာင္ကို ဦးစီး တဲ့ ေရွ႕တန္း အမွတ္ (၃၃၁) နည္း ဗ်ဴဟာ စစ္ဆင္ ေရး ကြပ္ကဲမွဳ အဖြဲ႕ မ်ား မွ ဦးစီး ကြပ္ကဲ ျပီး တိုက္ခိုက္ ေရး တပ္မ်ား အ ေနျဖင့္ တပ္ရင္း မွဴး ဒုတိယ ဗိုလ္မွဴးၾကီး သိန္းေအာင္ ဦးစီး တဲ့ အမွတ္ (၁၁၉) ေျချမန္ တပ္ရင္း၊ တပ္ရင္း မွဴး ဒုတိယ ဗိုလ္မွဴးၾကီး ဘိုၾကည္ ဦးစီး တဲ့ အမွတ္ (၄) ေျခလ်င္ တပ္ရင္း၊ တပ္ရင္း မွဴး ဗိုလ္မွဴး ျမင့္ေမာင္ ဦးစီး တဲ့ အမွတ္ (၁၃) ေျချမန္ တပ္ရင္း၊ ပစ္ကူ တပ္ အေန နဲ႕ ဒုတိယ ဗိုလ္မွဴးၾကီး ခင္ညြန္႕ ဦးစီး တဲ့ အကိုၾကီး တို႕ အမွတ္ (၄) အေျမာက္ တပ္ရင္း (၀န္တင္) မွ တပ္ခြဲ (၂) ခြဲ ကို တာ၀န္ ေပးအပ္ ခ့ဲ ပါတယ္။

အကိုၾကီး တို႕ ေရွ႕တန္း အမွတ္ (၄) အေျမာက္ တပ္ရင္း (၀န္တင္) မွာ တပ္ရင္းမွဴး၊ ဦးစီး ဗိုလ္ သက္ေအာင္ (စစ္ဆင္ေရး အရာရွိ) ႏွင့္ စစ္ေၾကာင္း ရုံး ကြပ္ကဲမွဳ အဖြဲ႕ ဟာ ပိြဳင့္ ၇၄၀ မွာ ယာယီ အေျချပဳ ျပီး ဒုတိယ တပ္ရင္းမွဴး ဗိုလ္မွဴး ေအာင္ဘယူ ဦးစီး ျပီး ဗိုလ္ ဘသန္း၊ ဗိုလ္ ေအာင္စိုးႏိုင္၊ တပ္ၾကပ္ၾကီး လွ ထြန္းျဖဴ၊ တပ္ၾကပ္ၾကီး သန္းေအာင္၊ တပ္ၾကပ္ၾကီး စိုးထြန္း၊ တပ္ၾကပ္ၾကီး ေအာင္ မ်ိဳးညြန္႕၊ တပ္ၾကပ္ၾကီး ၀င္းေမာင္ ႏွင့္ အၾကပ္ စစ္သည္ မ်ား ပါ၀င္ တဲ့ ၇၆ မမ အေျမာက္ တပ္စု၊ ဗိုလ္မွဴး ျမင့္ေအာင္ ဦးစီး ျပီး ဗိုလ္ၾကီး မ်ိဳးျမင့္၊ ဗိုလ္ၾကီး မ်ိဳး၀င္း၊ ဒု - အရာခံ ဗိုလ္ ျမဦး၊ တပ္ၾကပ္ၾကီး ေရႊမိုး၊ တပ္ၾကပ္ၾကီး ခင္ေအာင္၊ တပ္ၾကပ္ၾကီး ေစာျမင့္၊ တပ္ၾကပ္ၾကီး သိန္းလွိဳင္၊ တပ္ၾကပ္ၾကီး သိန္း၀င္း၊ တပ္ၾကပ္ၾကီး ေစာအိုင္စီ ႏွင့္ အၾကပ္ စစ္သည္ မ်ား ပါ၀င္ တဲ့ ၁၂၀ မမ (ယူဂို) စိန္ေျပာင္း တပ္စု မ်ား အတြက္ ေျမ ေနရာ ေရြး ခ်ယ္ ျခင္း၊ အေျမာက္ ေနရာ မ်ား ကို ကိုယ္တိုင္ သတ္မွတ္ ေပးခဲ့ တယ္။ အကိုၾကီး ကို အကဲ ၾကည့္ အဖြဲ႕ ဦးစီး ဖို႕ တာ၀န္ ေပး ခဲ့ျပီး ဗိုလ္ၾကီး ေက်ာ္ေက်ာ္ ကို ေရွ႕ တန္း အကဲ ၾကည့္ အဖြဲ႕ ကို ဦးစီး ဖို႕ တာ၀န္ ေပးခဲ့ တယ္။ ဒီလို တာ၀န္ ေပးခ်က္ အရ အကိုၾကီး အ ေန နဲ႕ အေျမာက္ တပ္စု (၂) စု ႏွင့္ ၈၁ မမ စိန္ေျပာင္း တပ္စု တို႕ကို တစ္ေယာက္ ထဲ ဦးစီး ကြပ္ကဲ ခဲ့ရ တယ္။ အကိုၾကီး ဦးစီး တဲ့ အကဲ ၾကည့္ အဖြဲ႕ဟာ နည္းဗ်ဴဟာ မွဴး၊ တပ္ရင္း မွဴးမ်ား ႏွင့္ အတူ ရန္သူ႕ စခန္း အေျခ အေန၊ မိမ္ိ ေျခလ်င္ တပ္မ်ား အေျခ အေန၊ တိုက္ခိုက္ မည့္ လမ္းေၾကာင္း ႏွင့္ ေျမျပင္ အေျခ အေန တို႕ကို အေသး စိတ္ ခ်ီတက္ ေလ့လာ ျပီး အၾကံ ေပး တင္ျပ ခဲ့တယ္။ ခ်ီတက္ ရာ လမ္းေၾကာင္း တစ္ေလွ်ာက္ မွာ လည္း အကဲ ၾကည့္ ႏိုင္မည့္ ေနရာ ေတြ ကို အေသး စိတ္ ၾကည့္ရွဳ မွတ္သား ခဲ့ ရတယ္။

အကိုၾကီး တို႕ေရာက္ ခဲ့တဲ့ ပိြဳင့္ ၂၇၆၇ ဟာ ရန္သူ႕ စခန္း ကို အေသး စိတ္ ျမင္ေတြ႕ ႏိုင္တဲ့ အျပင္ ပတ္၀န္း က်င္ ေျမ အေန အထား တစ္ခု လုံး ကို အေပၚ စီး မွ ျမင္ ကြင္း က်ယ္ ေတြ႕ႏိုင္ တဲ့ အတြက္ အကဲ ၾကည့္ ေနရာ အျဖစ္ သတ္မွတ္ ေပးခဲ့ တယ္ ညီေလး။ အကိုၾကီး တို႕ မူလ အကဲ ၾကည့္ စခန္း ကို ျပန္ ေရာက္ တာနဲ႕ အကဲၾကည့္ ေနရာ ျပင္ဆင္ ျခင္း၊ ပတ္၀န္း က်င္ ရွိ အခ်က္ အခ်ာ ေနရာ မ်ားကို မွတ္တမ္း တင္ျခင္း၊ အကဲ ၾကည့္ ျမင္ကြင္း ပုံၾကမ္း ေရးဆြဲ ျခင္း တို႕ကို စံနစ္ တက် လုပ္ေဆာင္ ရ တယ္။ ဒ့ါ အျပင္ ဖလူး စခန္း အတြင္း မွာ ရွိတဲ့ ပစ္မွတ္ မ်ား ကို မပစ္ခတ္ ဘဲ မွတ္ပုံ တင္ျခင္း ေတြ လည္း လုပ္ ရတယ္။ ဒီလို လုပ္ရာ မွာ စခန္း အေန အထား အရ ေနထြက္ ခ်ိန္ႏွင့္ ေန၀င္ ခ်ိန္ ေပၚ မူတည္ ျပီး ပစ္မွတ္ ေတြကို ေဖာ္ထုတ္ မွတ္တမ္း တင္ခဲ့ ရတယ္ ညီေလး။

၁၉၈၉ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာ လ (၂၆) ရက္ ေန႕၊ ဖလူး ေဒသ ဟာ သစ္ပင္ ၀ါးပင္ မ်ား ထူထပ္စြာ ေပါက္ သည့္ အျပင္ ေဆာင္းတြင္း ကာလ ျဖစ္လို႕ ႏွင္းဇာ ပု၀ါ ပါးပါး ျခဳံလႊမ္း ထား သလို ျမင္ကြင္း ျဖစ္ေန ခဲ့တယ္။ ရန္သူ႕ စခန္း နဲ႕ အကိုၾကီး တို႕ ရင္ဆုိင္ မ်က္ႏွာ မူထား ၾက တယ္။ အကိုၾကီး တို႕ အေျမာက္ တပ္ အေန နဲ႕ ပစ္ရွာ ျခင္း ေဆာင္ရြက္ ရန္ အတြက္ ၾကိဳတင္ ျပင္ဆင္ မွဳ မ်ား လုပ္ခဲ့ ရတယ္။ တပ္ရင္းမွဴး ဟာ ပစ္ခတ္မွဳ စီမံခ်က္ ကို နည္း ဗ်ဴဟာ မွဴး၊ ေျခလ်င္ တပ္ရင္း မွဴး မ်ား နဲ႕ ညိွႏွိုဳင္း ေရးဆြဲ ျပီး ပစ္မွတ္ မ်ားကို သတ္မွတ္ ေပးခဲ့ တယ္။ နံနက္ (၉) နာရီ ထိုးတာ နဲ႕ ဖလူး စခန္း ထဲမွာ ရွိတဲ့ ပစ္မွတ္ အမွတ္ (၁) ရန္သူ႕ လက္နက္ ၾကီး ေနရာ ကို ၇၆ မမ တပ္စု ျဖင့္ တစ္လက္ ျခင္း ပစ္ရွာ ျပီး မွတ္ပုံ တင္ ခဲ့တယ္။ ျပီးေတာ့ ဒီ ပစ္မွတ္ ကို ၇၆ မမ တပ္စု၊ ၈၁ မမ တပ္စု မ်ား ျဖင့္ တစ္လက္ ျခင္း မွတ္ပုံ တင္ ေပး ခဲ့ ရတယ္။ ပစ္မွတ္ အ မွတ္ (၁) ရန္သူ႕ လက္နက္ ၾကီး ေနရာ ႏွင့္ ျမစ္ကူး တံတား ကို မွတ္ပုံ တင္ျပီး ပစ္မွတ္ အမွတ္ (၂) ရန္သူ႕ အိမ္စု ကို တပ္စု အားလုံး အတြက္ တစ္လက္ ျခင္း မွတ္ပုံ တင္ ခဲ့ရတယ္။ အဲဒီ ေန႕ ညဘက္ မွာ ၇၆ မမ တပ္စု အေန နဲ႕ (၁၅) မိနစ္ လွ်င္ ၁ ေတာင့္ႏွဳန္း၊ ၂၇-၁၂-၈၉ ေန႕မနက္ (၆) နာရီ အထိ အဆက္ မျပတ္ ေႏွာင့္ယွက္ ပစ္ခတ္ ခဲ့ျပီး က်ည္က် ေနရာ မ်ား အေျခ အေန ကို တစ္ေတာင့္ ျခင္း ေျပာျပ ျပင္ဆင္ ေပး ခဲ့တယ္။

၁၉၈၉ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာ လ (၂၇) ရက္ေန႕ မွာ တိုက္ပြဲ အရွိန္ အဟုန္ စ ခဲ့တယ္။ ည ၇ နာရီ ၃၀ မိနစ္ ေလာက္မွာ ပစ္မွတ္ အမွတ္ (၃) ျဖစ္တဲ့ ဗူး၀ ဘန္ကာ မ်ား မွ ရန္သူ႕ မီးထိုး လွဳပ္ရွားမွဳ မ်ားျပား လာတဲ့ အတြက္ လက္နက္ ၾကီး မ်ား တပ္ဆင္ ေနတယ္ လို႕ သုံးသပ္ ျပီး စစ္ေၾကာင္း ရုံး ကို ခ်က္ျခင္း သတင္း ပို႕ ခဲ့တယ္။ အကို ၾကီး တို႕ သုံးသပ္ တဲ့ အတိုင္း ပဲ ရန္သူ ဟာ ေျခလ်င္ တပ္ေတြ ကို လက္နက္ၾကီး၊ လက္နက္ ငယ္ ေတြနဲ႕ အဆက္ မျပတ္ ပစ္ခတ္ ခဲ့ တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ၇၆ မမ တပ္စု ကို ေခၚပစ္ - ပစ္ေပး လုိက္မွ ရန္သူ ရဲ႕ပစ္ခတ္ မွဳ ရပ္တန္႕ သြား ခဲ့တယ္ ညီေလး။ အကိုၾကီး တို႕ အေျမာက္ တပ္စု ႏွင့္ ေျခလ်င္ အကူ လက္နက္ ၾကီး တပ္ခြဲ မွ ဗိုလ္ မွဴး ခင္ေမာင္ျမင့္ ဦးစီး တဲ့ ၈၁ မမ တပ္စု ဟာ ဆက္လက္ ျပီး ရန္သူ႕ ပစ္မွတ္ မ်ား ျဖစ္တဲ့ ပစ္မွတ္ အမွတ္ (၄) ရန္သူ႕ ၆၀ မမ ႏွင့္ ၀ါးရုံ ေတာ၊ ပစ္မွတ္ အမွတ္ (၅) ရန္သူ႕ ေခါင္ ကတုတ္ မ်ား ႏွင့္ ဘန္ကာ မ်ား၊ ပစ္မွတ္ အမွတ္ (၆) ရန္သူ႕ ဘန္ကာ၊ ပစ္မွတ္ အမွတ္ (၇) ရန္သူ႕ ေခါင္းေဆာင္ အိမ္ / ရုံး လက္နက္ ၾကီး ေနရာ၊ ပစ္မွတ္ အမွတ္ (၈) ေသာင္ခုံ ႏွင့္ မိုင္းကြင္း တို႔အား တပ္စု တစ္စု စီ တို႕မွ မွတ္ပုံ တင္ ပစ္ခတ္ ေပးႏိုင္ ခဲ့တယ္။

ေန႕လည္ ပိုင္း မွာ ရန္သူ႔ ပစ္မွတ္ ေတြမွာ လွဳပ္ရွား မွဳ ေတြ ေတြ႕ရတဲ့ အတြက္ ၇၆ မမ အေျမာက္ တပ္စု၊ ၁၂၀ မမ စိန္ေျပာင္း တပ္စု ႏွင့္ ၈၁ မမ စိန္ေျပာင္း တပ္စု တို႕ဟာ ထိထိ ေရာက္ေရာက္ ပစ္ခတ္ ႏွိမ္နင္း ႏိုင္ခဲ့ တယ္။ ရန္သူ႕ ေခါင္းေဆာင္ ေတြဟာ သူတို႕ ေနထိုင္ ရာ ပစ္မွတ္ ကို အဆက္ မျပတ္ ထိမွန္ ေပါက္ကြဲ ေနတဲ့ အတြက္ တိုက္ပြဲ ကို ကြပ္ကဲ မွဳ မျပဳ ႏိုင္ပဲ အဆက္ ျပတ္လွ်က္ ရွိေန ခဲ့ၾက တယ္။ ၂၈-၁၂-၈၉ ေန႕ နံနက္ (၇) နာရီ က စျပီး ရန္သူ႔ ပစ္မွတ္ အားလုံး ကို တပ္စု တစ္စု ျခင္း ပစ္ခတ္ သကဲ့သို႕ တပ္ခြဲ ပစ္မွတ္ အျဖစ္ လည္း ပစ္ခတ္ ခဲ့တယ္။ ပစ္မွတ္ တစ္ခု ျခင္း ကို တပ္စု တစ္စု ျခင္း ေခၚျပီး ပစ္ခတ္ ခဲ့တယ္ ညီေလး။

အေရး မၾကီး ပစ္မွတ္ မ်ား ျဖစ္တဲ့ ပစ္မွတ္ (၁) (၂) (၅) (၆) (၇) တို႕ကို တပ္ခြဲ ပစ္မွတ္ အျဖစ္ အဆက္ မျပတ္ ပစ္ခတ္ ေပး ခဲ့တယ္။ ဒီ ပစ္ခတ္ စဥ္ ဟာ တိုက္ပြဲ အ တြက္ အေရးၾကီး ဆုံး ျဖစ္တယ္။ ညီေလး နားလည္ ေအာင္ ေျပာရ ရင္ ေတာ့ကြာ အကို တို႕ အေျမာက္ တပ္ အသုံး အႏွံဳး အရ Time on Target လို႕ေခၚတဲ့ အေျမာက္ တစ္လက္ ကို က်ည္ေတာင့္ ၂၀ - ၃၀ ႏွဳန္း နဲ႕ ရန္သူ႔ ပစ္မွတ္ ေပၚကို တစ္ခ်ိန္ တည္း တစ္ျပိဳင္တည္း က်ေရာက္ ေပါက္ကြဲ ေအာင္ ပစ္ ရတယ္။ ပထမ ဆုံး က်ည္ ေတာင့္ ကို က်ည္သြား လမ္းျမင့္ တဲ့ ၈၁ မမ စိန္ေျပာင္း ေတြ အရင္ ပစ္ ခိုင္း တယ္။ ျပီးေတာ့ မွ ၁၂၀ မမ စိန္ေျပာင္း ေတြ ပစ္တယ္။ ျပီးေတာ့ မွ က်ည္ သြား လမ္း နိမ့္တဲ့ ၇၆ မမ အေျမာက္ ေတြက ပစ္ၾက တယ္။ ပစ္မွတ္ ေပၚကို ေရာက္ေတာ့ က်ည္ဆံ ေတြ အားလုံး ေပါက္ကြဲ မွဳ ေၾကာင့္ မိုးျခိမ္း သံ မိုးၾကိဳး ပစ္သံ ထက္ေတာင္ က်ယ္ ေသးတယ္။ ၇၆ မမ အေျမာက္ ၄ လက္၊ ၁၂၀ မမ (ယူဂို) စိန္ေျပာင္း ၆ လက္၊ ေျခလ်င္ အကူ လက္နက္ ၾကီး တပ္ခြဲ က ၈၁ မမ စိန္ေျပာင္း ၁၀ လက္ရဲ႕ ပစ္အား ဘယ္ေလာက္ ျပင္းထန္ လိုက္မလဲ ဆိုတာ ကို ညီေလး စဥ္းစား ၾကည့္ ေပါ့၊ ရန္သူ ေတြ နားကြဲ ျပီး နားထဲ က ေသြးထြက္ ေသကုန္ တယ္ ဆိုတာ ညီေလး လည္း ၾကားဖူး မွာ ေပါ့။ အဲဒါ အကို တို႕ အေျမာက္ တပ္ ရဲ႕ လက္နက္ ၾကီး ေတြ ေပါက္ကြဲ မွဳေၾကာင့္ ေပါ့။ 

အေျမာက္ တပ္ စစ္သည္ ေတြဟာ တက္ၾကြ စြာ ပစ္ခတ္ သံ နဲ႕အတူ အသံ ကုန္ ေအာ္ျပီး ပစ္ခတ္ ခဲ့ၾက တယ္။ ဒါဟာ ရန္သူ႕ စိတ္ဓါတ္ ေျခာက္ျခား ေအာင္ ရန္သူ ကို ဦးႏွိမ္ ျပီး ပစ္ခတ္ မွဳ စီမံ ခ်က္ မွာ ပါတဲ့ ၾကိဳတင္ ေခ်မွဳန္း ျခင္း ဆိုတာ ေပါ့ ညီေလး။ အဲဒီ လို အရွိန္ အဟုန္ နဲ႕ ပစ္ခတ္ ေနစဥ္ မွာ ပဲ မေမွ်ာ္ လင့္ ပဲ ၁၂၀ မမ စိန္ ေျပာင္း တပ္စု က စိန္ေျပာင္း တစ္လက္ ဟာ ေျပာင္းတြင္း က်ည္ ေပါက္ကြဲ မႈ ျဖစ္ျပီး စစ္သည္ ႏွစ္ဦး ဒဏ္ရာ ရရွိ ခဲ့တယ္။ ဒီ ျဖစ္စဥ္ ေၾကာင့္ တပ္စု ဟာ ေခတၱ ျငိမ္သက္ သြား ခဲ့လို႕ ပစ္အား ေတြ ေလွ်ာ့ မသြား ေစဖို႕အတြက္ ၇၆ မမ အေျမာက္ တပ္စု ကို ေခၚပစ္ အေန နဲ႕ ပစ္ခတ္ ေပးရ တယ္။ ထိေရာက္ မွဳေတြ ကို တက္ၾကြ စြာ ေျပာဆို ျပီး အကို ၾကီး တို႕ တပ္ဖြဲ႕ ေတြကို စိတ္ဓါတ္ တက္ၾကြ ေျပာင္းလဲ သြားေအာင္ လုပ္ေပး ရတယ္။ အေရး ေကာင္း တုန္း ဒိန္းေဒါင္း ဖ်က္ ဆိုတာ လိုပဲ တစ္ခါ ၇၆ မမ အေျမာက္ တစ္လက္ ဟာ ပစ္ခတ္တဲ့ က်ည္ ေပါက္ကြဲ ျပီး စစ္သည္ ႏွစ္ဦး ဒဏ္ရာ ရရွိ ခဲ့ျပန္ တယ္။ သို႕ေသာ္ လည္း ပစ္အား ရပ္တန္႕ မွဳ မရွိ ေစရန္ အတြက္ ေခၚပစ္ ျဖင့္ ဆက္တိုက္ ပစ္ခတ္ ေပးခဲ့ ရတယ္။

ဒီလို တိုက္ပြဲ တြင္ မထင္မွတ္ ပဲ ျဖစ္ေပၚ လာတဲ့ ျဖစ္စဥ္ မ်ိဳး ဟာ ညီေလး တို႕ အရာရွိ ငယ္ေတြ အတြက္ မွတ္သား စရာ၊ သင္ခန္း စာ ယူစရာ သိတ္ ေကာင္း ပါတယ္။ အဲဒီ လို ဆက္တိုက္ တက္ၾကြ စြာ ပစ္ခတ္ ေနစဥ္ မွာပဲ တပ္ရင္မွဴး ရဲ႕ ညႊန္ၾကား ခ်က္ အရ ၁၂၀ မမ မီးစုန္း က်ည္ ပစ္ခတ္ ရန္ ျပင္ဆင္ ခဲ့ရ ျပန္တယ္။ ပစ္မွတ္ အ မွတ္ (၇) ျဖစ္တဲ့ ရန္သူ႕ ေခါင္းေဆာင္ အိမ္စု ကို ေရြးခ်ယ္ ပစ္ခတ္ ခဲ့ရာ ပစ္မွတ္ တ၀ိုက္ မီးမ်ား ေလာင္ကၽြမ္း ေစခဲ့ တယ္။ မီး ေလာင္ကၽြမ္း ေနစဥ္ မွာ ၇၆ မမ တပ္စု ႏွင့္ ၈၁ မမ တပ္စု ေတြ က ပစ္ လိုက္တဲ့ က်ည္ဆံ ေတြဟာ မိုးသီး မိုးေပါက္ လို က်ေရာက္ လို႕ ပစ္မွတ္ အမွတ္ (၅) ဟာ လည္း မီးေတာက္ မီးလွ်ံ ေတြ ေတြ႔ ေနရ တယ္။ ၇၆ မမ၊ ၁၂၀ မမ စိန္ေျပာင္း ႏွင့္ ၈၁ မမ တပ္စု ေတြ ဟာ မီးလွ်ံ ေတြ ၾကားမွာ ေၾကာက္လန္႕ တၾကား ေျပးလႊား ေနတဲ့ ရန္သူ ေတြကို အထိ နာေစ ခဲ့တယ္။ မီးစုန္း က်ည္ ရဲ႕ ေပါက္ကြဲ မွဳေၾကာင့္ ပစ္မွတ္ အမွတ္ (၆) ဘန္ကာ အနီး မီးေလာင္ ခဲ့ရာ ရန္သူ မ်ား ေထာင္ထား ေသာ မိုင္းမ်ား ေပါက္ကြဲ ကုန္ ကာ ေျမျပင္ သိမ့္သိမ့္ တုန္ ခဲ့တယ္။ တပ္ရင္းမွဴး ရဲ႕ ညႊန္ၾကား ခ်က္ နဲ႕ ပိုင္းျဖတ္ ပစ္ခတ္ ျခင္း၊ ပိုက္စိတ္ တိုက္ ပစ္ခတ္ ျခင္း တို႔အား ပစ္ခတ္ ေပးခဲ့ တယ္ ညီေလး။

၂၉-၁၂-၈၉ ေန႕ ဟာ ဖလူး စခန္း မွာ ရွိတဲ့ ရန္သူ ေတြရဲ႕ ကမၻာ ပ်က္တဲ့ ေန႕လို႕ဆို ရမွာ ျဖစ္တယ္။ စခန္း ကုန္း တစ္ခု လုံး လက္နက္ ငယ္ က်ည္ဆံ မိုး ေတြ ရြာျပီး လက္နက္ ၾကီး ေတြ၊ အေျမာက္ ဆံေတြ က ၀ရဇိန္ လက္နက္ လို အဆက္ မျပတ္ က်ေရာက္ ေပါက္ကြဲ ခဲ့တယ္။ နံနက္ (၃) နာရီ မွာ စတင္ ျပီး တိုက္ပြဲ ျဖစ္ပြား ခဲ့ တယ္။ ရန္သူ ဟာ အကဲ ၾကည့္ ကုန္းရဲ႕ စြမ္းေဆာင္ မွဳ ကို သိသြား ျပီး ပြိဳင့္ - ၅ စက္ ေသနတ္ၾကီး နဲ႕ တရစပ္ ပစ္ခတ္ ေတာ့ တာပဲ။ တခ်ိန္ တည္း မွာပဲ ပစ္မွတ္ အ မွတ္ (၂) ဟာ ပစ္အား မ်ား လာတဲ့ အတြက္ ေခၚပစ္ ပစ္ခတ္ ေပးခဲ့ ရတယ္။ ပစ္ခတ္မွဳ စီမံခ်က္ အတိုင္း ထိေတြ႕ မွဳ စတင္ တာနဲ႕ အဆင္သင့္ ေစာင့္ ေနတဲ့ ၇၆ မမ တပ္စု၊ ၁၂၀ မမ တပ္စု၊ ၈၁ မမ တပ္စု ေတြဟာ တျပိဳင္ တည္း စတင္ ပစ္ခတ္ ခဲ့တယ္။ ပစ္ႏွဳန္း ကို လည္း အျမန္ ဆုံး ပစ္ႏွဳန္း နဲ႕ ပစ္ခတ္ ၾကတယ္။ စစ္သည္ ေတာ္ေတြ ဟာ လည္း တက္ၾကြ စြာ နဲ႕ တက္ညီ လက္ညီ လွဳပ္ရွား ခဲ့ၾက တယ္။ က်ည္ဆံ ျပင္သူ က ျပင္၊ က်ည္ထိုး သူက ထိုး၊ ခ်ိန္တြယ္ သူ က တိတိ က်က် ျမန္ျမန္ ဆန္ဆန္ ခ်ိန္၊ စည္းကမ္း ေသ၀ပ္ စြာ နဲ႕ အမိန္႕ နာခံ စြာ ပစ္ခတ္ ခဲ့ၾက တယ္။ က်ည္ဆံ သယ္ ဖို႕ လိုလာ လွ်င္ လည္း စစ္ေၾကာင္း ရုံး ကပါ မက်န္ တက္ညီ လက္ညီ လုပ္ ခဲ့ၾက တယ္။ ပစ္ႏွဳန္း က ျမန္ဆန္ လြန္း လို႕ ရန္သူ ဟာ လက္နက္ၾကီး ေတြ ရဲ႕ ေပါက္ကြဲ မွဳ ေၾကာင့္ ေခါင္းေတာင္ မေထာင္ ႏိုင္ ခဲ့ဖူး ညီေလး။ ေျခလ်င္ တပ္ဖြဲ႕ ေတြ ဟာလည္း မိမိ တပ္ ရဲ႕ လက္နက္ၾကီး ပစ္ကူ ကို ယုံၾကည္ စြာ နဲ႕ ဟန္ခ်က္ ညီညီ ရဲရဲ ၀ံ့၀ံ့ စြန္႕စြန္႕ စားစား ေရွ႕ ကို အတင္း တက္ တိုက္ပြဲ ၀င္ ခဲ့တယ္။ 

နံနက္ (၇) နာရီ ေလာက္ မွာ အကိုၾကီး တို႕ ေျခလ်င္ တပ္ဖြဲ႕ ေတြ ဟာ စြန္႕လႊတ္ စြန္႕စား တဲ့ စိတ္ဓါတ္ နဲ႕ ရန္သူ႕ စခန္း ေပၚသို႕ ေျပး တက္ျပီး ဆက္သြယ္ ေရး ေျမာင္းေတြ ထဲမွာ အနီးကပ္ တိုက္ပြဲ ေတြ ျဖစ္ပြား ေနခဲ့ တယ္။ အဲဒီ လို ျဖစ္ပြား ေနစဥ္ ရန္သူ ေတြဟာ ပစ္မွတ္ အမွတ္ (၇) မွာ အျပင္း အထန္ ခုခံ ေနတဲ့ အတြက္ ၇၆ မမ ႏွင့္ ၈၁ မမ တပ္စု မ်ား ျဖင့္ ေခၚပစ္ ပစ္ခတ္ ေပးခဲ့ ရ တယ္။ ရန္သူ ႏွင့္ ေျခလ်င္ တပ္မ်ား လုံးေထြး တိုက္ခိုက္ ေနခ်ိန္ မွာ လည္း အေရးၾကီး ပစ္မွတ္ မ်ား ကို ရဲ၀့ံစြာ ေခၚပစ္ ပစ္ခတ္ ေပးျခင္း ဟာ ေျခလ်င္ တပ္ဖြဲ႕ ေတြရဲ႕ စိတ္ဓါတ္ ကို အစြမ္း ကုန္ ျမွင့္တင္ ေပး တာနဲ႕ အတူတူ ပဲ ညီေလး။ အေျမာက္ တပ္ဖြဲ႕ ရဲ႕ ဂုဏ္ သိကၡာ ႏွင့္ စြမ္းရည္ ကို ျပသ ရာ လည္း ေရာက္ေစ ခဲ့တယ္။

အကိုၾကီး တို႕ရဲ႕ ေျခလ်င္ တပ္ဖြဲ႕ ေတြ ဟာ ဖလူး စခန္း ကို အျပီး သတ္ ရွင္းလင္း တိုက္ခိုက္ ရာ ရန္သူ မ်ား အက် အဆုံး မ်ားစြာ နဲ႕ ထြက္ေျပး သြားခဲ့ ၾက တယ္။ ရန္သူ႕ ရဲ႕ အခိုင္ မာဆုံး လို႕ေျပာၾက တဲ့ စခန္းၾကီး တစ္ခု ဟာ ၃-၄ နာရီ အတြင္း မွာပဲ အကိုၾကီး တို႕ တပ္မေတာ္ ရဲ႕ လက္ေအာက္ ကို က်ေရာက္ ခဲ့ ရတယ္။ ဒါဟာ အကိုၾကီး တို႕ အေျမာက္ တပ္ဖြဲ႕ ႏွင့္ ေျခလ်င္ တပ္ဖြဲ႕ ေတြရဲ႕ ဟန္ခ်က္ ညီညီ ရဲ ေသြး နီနီ နဲ႕ အသက္ စြန္႕ တိုက္ပြဲ ၀င္ ခဲ့လို႕ ဖလူး ေဒသ ေအာင္ပြဲ ရခဲ့ ျခင္းပဲ ညီေလး။

ဖလူး ေဒသ ေအာင္ပြဲ ရဖို႕ အကိုၾကီး တို႕ အေျမာက္ တပ္ဖြဲ႕ အေနနဲ႕ အေျမာက္ လက္နက္ၾကီး က်ည္ မ်ိဳးစုံ တန္ခ်ိန္ (၇၀) ခန္႕ အထိ သုံးစြဲ ပစ္ခတ္ ေပးခဲ့ ရ တယ္။ အကိုၾကီး တို႕ ဘက္က စစ္သည္ (၁၂) ဦး သာ က်ဆုံး ျပီး (၅၂) ဦး ဒဏ္ရာ ရရွိ ခဲ့တယ္။ လက္နက္ အဆုံး အရွံဳး မရွိပဲ ထူးျခား စြာ ေအာင္ျမင္ တဲ့ တိုက္ပြဲ ျဖစ္ တယ္။ ရန္သူ႕ ထံ မွ ၂.၇၅ မမ ေရာ့ကက္ (၁) လက္၊ ၈၂ မမ စိန္ေျပာင္း (၃) လက္၊ ပြိဳင့္ - ၅ စက္ ေသနတ္ ၾကီး (၃) လက္၊ ၆၀ မမ စိန္ေျပာင္း (၂) လက္၊ တရုပ္ စက္လတ္ (၁) လက္၊ လက္နက္ ၾကီး မ်ိဳးစုံ (၁၃) လက္၊ လက္နက္ ငယ္ မ်ိဳးစုံ (၅၂) လက္၊ က်ည္ မ်ိဳးစုံ အေျမာက္ အမ်ား၊ ကြန္ကရစ္ ဘန္ကာ (၄၅၀) လုံး၊ ခဲယမ္း တိုက္ (၄) လုံး၊ အုတ္ တိုက္ (၄) လုံး၊ အေဆာက္ အဦး (၃၀)၊ ခဲယမ္း ေတြ ဟာ ဘယ္ေလာက္ မ်ား သလဲ ဆိုရင္ တီအီး ကားေတြ နဲ႕ ကို သယ္ယူ ခဲ့ ရတယ္။

အေကာင္းဆုံး ေျမ အေန အထား၊ အခိုင္ အခန္႕ ဆုံး ေခါင္ ကတုတ္၊ ဘန္ကာ ေတြနဲ႕ စံနစ္ တက် တည္ေဆာက္ ျပီး ဘယ္ေတာ့ မွ မက်ဆုံး ႏိုင္ ဟူေသာ စံျပ စခန္း ၾကီး ဟု ၾကံဳး၀ါး ခဲ့တဲ့ ဖလူး စခန္း အား အခ်ိန္ တိုတို၊ အက် အဆုံး နည္းစြာ ျဖင့္ တိုက္ခိုက္ သိမ္းပိုက္ ႏိုင္တဲ့ တပ္မေတာ္ ရဲ႕ စြမ္းရည္ ကို ကမၻာ က အံ့အား သင့္ခဲ့ ၾကတယ္ ညီေလး။ ဖလူး ေဒသ တိုက္ပြဲ မွာ ပါ၀င္ ခဲ့ၾက တဲ့ အရာရွိ စစ္သည္ အားလုံး ကို တပ္မေတာ္ ကာကြယ္ ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္ က ခ်ီးက်ဴး ဂုဏ္ျပဳ တဲ့ အျပင္ ဖလူး တိုက္ပြဲ တံဆိပ္ ကိုလည္း ခ်ီးျမွင့္ ခဲ့ေသး တယ္။ ဒါဟာ တပ္မေတာ္ သား တစ္ေယာက္ ရဲ႕ ဂုဏ္ယူ စရာ တစ္ခု ပဲေပါ့ ညီေလး။

နိဂုံးခ်ဳပ္ အေန နဲ႕ အကိုၾကီး ေျပာလို တာကေတာ့ “လိုအပ္ ေသာ အခ်ိန္ တြင္၊ လိုအပ္ ေသာ ေနရာ သို႕ လိုအပ္ ေသာ က်ည္ အေရ အတြက္ က်ေရာက္ ေစ ရမည္။ ေရႊ႕ေျပာင္း ပစ္ခတ္ ဆက္သြယ္ (m.s.c.)” ဆိုတဲ့ အေျမာက္ တပ္ ရဲ႕ ပစ္ကူ ေဆာင္ပုဒ္ ကို အျမဲ ႏွလုံး သြင္းျပီး အေျမာက္ တပ္ဖြဲ႕ အစဥ္ အလာ ေကာင္း မ်ား ကို ဆက္လက္ ထိန္းသိမ္း ၾက ပါလို႕ မွာၾကား လိုက္ ပါရေစ။

ညီေလး ရဲ႕ အကိုၾကီး

ဗိုလ္မွဴး ျမ၀င္း
အမွတ္ (၄) အေျမာက္ တပ္ရင္း (၀န္တင္)