ျမန္မာ့ သူရဲေကာင္း၊ ေတာ္လွန္ေရး သူရဲေကာင္း ဗုိလ္မွဴးႀကီး ဗထူး

ဗုိလ္မွဴးႀကီး ဗထူး သည္ ေလာင္းလံု ၿမိဳ႕နယ္၊ ေလးလြန္ ရြာ တြင္ ေျမပုိင္ရွင္ ဦးဘုိးထန္း၊ ေဒၚ စိန္ျမရင္ တုိ႔မွ ေမြးဖြား ေသာ သားေထြး ျဖစ္သည္။ ငယ္စဥ္ က ထား၀ယ္ ၿမိဳ႕ အစုိးရ ေက်ာင္း တြင္ ပညာ သင္ၾကား ခဲ့ေလ သည္။ ပင္ကုိယ္ ဗီဇ က အတုိက္ အခံ အလုပ္ကုိ ၀ါသနာ ပါေသာ္ လည္း မိတ္ေဆြ အေပါင္း အသင္း မ်ား ကုိမူ ေဖာ္ ေရြ စြာ ဆက္ဆံ ေလ့ ရွိသည္။ ဗုိလ္မွဴးႀကီး ဗထူး သည္ အဌမ တန္း သုိ႔ ေရာက္ေသာ အခါ သူငယ္ခ်င္း မ်ားႏွင့္ အတူ အလုပ္ လုပ္ရန္ အတြက္ ေက်ာင္းမွ ထြက္ေလ သည္။ မိဘ မ်ား ကမူ ေက်ာင္း ဆက္တက္ ရန္ အမ်ိဳးမ်ိဳး နားခ် ေျပာၾကား ေသာ္လည္း လံုး၀ နားမ ေထာင္ သည့္ အျပင္ မိဘ အိမ္တြင္ လည္း မေန၊ သူငယ္ခ်င္း မ်ား ထံသုိ႔ လည္း အကူ အညီ မေတာင္း ခဲ့ေပ။ မိမိ ႀကိဳးစား မႈျဖင့္ ပင္ ထား၀ယ္ ၿမိဳ႕ရွိ သတၳဳ တြင္း ကုမၸဏီ တစ္ခု တြင္ လခ စား အျဖစ္ ၀င္ေရာက္ လုပ္ကုိင္ ေနေလ သည္။ ဗထူး သည္ ရုိးသား ေျဖာင့္မတ္ သည့္ အျပင္ ၀တၱရား မ်ား ကုိ ေက်ပြန္ စြာ လုပ္ကုိင္ ျခင္း တုိ႔ေၾကာင့္ မန္ေနဂ်ာ အျဖစ္ ရာထူး တုိးျမွင့္ ခံခဲ့ ရေလ သည္။

ဤ သုိ႔ျဖင့္ တျဖည္းျဖည္း အလုပ္ ကုိ ႀကိဳးစား လုပ္ကုိင္ လာ ေသာ အခါ လခစား မ်ား ၏ ဘ၀ အေၾကာင္း ကုိ ေကာင္းေကာင္း ႀကီး သိလာ ေလေတာ့ သည္။ လခ စားမ်ား ဘ၀ သည္ လြတ္လပ္ ျခင္း လည္း မရွိ၊ အက်ိဳး အျမတ္ မွာ ဓန ရွင္ႀကီး မ်ား အတြက္ သာ ျဖစ္ေပ သည္။ ဆင္းရဲ သား အလုပ္ သမား မ်ားမွာ မူ ရရ စားစား ႏွင့္ ဆင္းရဲ တြင္း မွ မတက္ လွမ္း ႏုိင္သည့္ အျဖစ္ ကုိ ကုိယ္ေတြ႔ သိျမင္ လာေလ ေတာ့ သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ လည္း ကုမၸဏီ ပုိင္ရွင္ ႏွင့္ အလုပ္ သမား မ်ား အေရး အခင္း ျဖစ္တုိင္း အလုပ္ သမားမ်ား ဘက္မွ ၀င္ေရာက္ ၍ အတုိက္ အခံ ေျပာ ခဲ့သည္။ ယင္းေၾကာင့္ ဗထူး မွာ အလုပ္ သမား မ်ား၏ မွီခုိ အားထားရာ ေခါင္းေဆာင္ တစ္ဦး အျဖစ္ အလုိလုိ ေရာက္ရွိ လာေလ သည္။ ထုိ အခ်ိန္ က ကုမၸဏီ ပုိင္ရွင္ သည္ ဗထူး အား အလုပ္ မွ ထုတ္ပစ္ လုိ ေသာ္လည္း အလုပ္ သမား မ်ား သပိတ္ ေမွာက္မည္ စုိး သျဖင့္ အရိပ္ အေျခ ကုိ အကဲခတ္ ေစာင့္ၾကည့္ ေနေလ သည္။

ဤ သုိ႔ျဖင့္ အလုပ္ ရွင္ႏွင့္ အလုပ္ သမား မ်ား ပဋိပကၡ ျဖစ္ေနစဥ္ အတြင္း တြင္ ဂ်ပန္ တုိ႔က စစ္ ေၾကညာ လုိက္ေသာ သတင္း ေၾကာင့္ ျမန္မာ ႏုိင္ငံ တြင္ ဂယက္ ရုိက္ သြား ေလေတာ့ သည္။ အထူး သျဖင့္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း ဦးစီး ၿပီး ထုိင္း ႏုိင္ငံ တြင္ ဗမာ့ လြတ္လပ္ ေရး တပ္မေတာ္ ကုိ ဖြဲ႔စည္း ခဲ့သည္။ ဗမာ့ လြတ္လပ္ ေရး တပ္ မေတာ္ ႏွင့္ အတူ ဂ်ပန္ တပ္မေတာ္ လည္း စစ္ေၾကာင္း ႀကီးမ်ား ဖြင့္၍ ခ်ီတက္ လာၿပီ ဟူ ေသာ သတင္း မ်ား သည္ ထား၀ယ္ ၿမိဳ႕ တြင္ ပ်ံ႕လြင့္ ေနေလ သည္။ ထုိ အခ်ိန္ က ဗထူး သည္ မိဘ အေရး ကုိလည္း မေတြး ေတာ၊ ဇနီး ႏွင့္ သာသမီး မ်ား ကုိလည္း သတိ မရ ေတာ့ဘဲ ဗမာ့ လြတ္လပ္ ေရး တပ္မေတာ္ ထဲ ကုိသာ ၀င္လုိ ေသာ အေတြး ျဖင့္ ေပ်ာ္ေန ခဲ့ေလ သည္။ ထုိ အခ်ိန္ တြင္ ဗုိလ္မွဴးႀကီး လက်္ာ ဦးစီး ေသာ တပ္မေတာ္ ႀကီး သည္ ထား၀ယ္ ၿမိဳ႕ ကုိ သိမ္းပုိက္ လုိက္ေသာ အခါ တြင္ ဗထူး သည္ စစ္ ထဲသုိ႔ ၀င္ေရာက္ ခဲ့ေလ ေတာ့ သည္။ ဇနီး ျဖစ္သူ မအုန္းတင ္ကုိလည္း အေၾကာင္း မၾကား၊ သားႀကီး ေဖ၀င္း၊ သားလတ္ ျဖဴ၀င္း ႏွင့္ သမီး ေထြး မခင္၀င္း တုိ႔ကုိ လည္း သတိ မရ ခဲ့ေပ။ မိမိ ျဖစ္ခ်င္ ေနေသာ ေတာ္လွန္ေရး တပ္ မေတာ္ သား ဘ၀ ကုိသာ ေက်နပ္ ႏွစ္သိမ့္ ေနေလ ေတာ့ သည္။

ထုိစဥ္ က ဗထူး သည္ တပ္သား (၁၅) ေယာက္ ကုိသာ အုပ္ခ်ဳပ္ ရေသာ တပ္ၾကပ္ ကေလး ရာထူး ကုိ ရ ခဲ့သည္။ ယင္း ေၾကာင့္ “ ငါ စစ္ပညာ ႀကိဳးစား သင္မယ္၊ မသိ တာ ရွိရင္ စစ္ဗုိလ္ ကုိ ေမးမယ္၊ စစ္သူႀကီး မဟာ ဗႏၶဳလ ပင္ ဆင္းရဲ သား ဘ၀ မွ ကမၻာ ေက်ာ္ စစ္ သူရဲေကာင္း ႀကီး ျဖစ္ခဲ့တယ္၊ ငါလည္း ႀကိဳးစားရင္ ေအာင္ျမင္ ရ မယ္ ” ဟူ ၍ မိမိ ကုိယ္ မိမိ အားေပး ခဲ့သည္။ မၾကာမီ စစ္ထြက္ ေတာ့ မည္ ျဖစ္သျဖင့္ အိမ္ သုိ႔ ျပန္၍ မိဘ ႏွင့္ သားသမီး မ်ား ကုိ ၀မ္းနည္း ေၾကကြဲ စြာ ေနာက္ဆံုး ႏႈတ္ဆက္ ၍ တပ္ စခန္း ရွိရာ သုိ႔ ျပန္ခဲ့ ေလေတာ့ သည္။ ယင္း အခ်ိန္ မွ စၿပီး ေနာက္ေၾကာင္း ကုိ လံုး၀ မစဥ္းစား ေတာ့ ဘဲ ထား၀ယ္ စစ္ေၾကာင္း တပ္ မေတာ္ ႀကီး ႏွင့္ အတူ ျမန္မာ တုိ႔၏ သတၱိ ကုိ ျပသ ခြင့္ ရခဲ့ ေလေတာ့ သည္။

ဗထူး သည္ တစ္ခါ တစ္ရံ တြင္ မိမိ ကုိယ္တုိင္ ဦးစီး ၍ ၿမိဳ႕ တစ္ၿမိဳ႕ ကို ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ရြာ တစ္ရြာ ကုိ ေသာ္လည္းေကာင္း သိမ္းပုိက္ ရန္ တာ၀န္ က်ေသာ အခါ တြင္ မိမိ တပ္သား မ်ား ကုိ “ စစ္သား ဆုိတာ စစ္သား ပီသ ရမယ္၊ စစ္သား သည္ တုိင္းျပည္္ နဲ႔ လူမ်ိဳး အတြက္ စစ္ထဲ ၀င္ တယ္၊ အသက္ ကုိ စြန္႔စား ရမယ္၊ ဒီေတာ့ တုိင္းသူ ျပည္ သား မ်ား ကုိ စိတ္ ဆင္းရဲ ေစမယ့္ အလုပ္ မ်ိဳး မွန္သမွ် ကုိ လံုး၀ ေရွာင္ၾကဥ္ ရမယ္၊ ခု က်ဳပ္ ကုိယ္တုိင္ ဦးစီးၿပီး ၿမိဳ႕ ကုိ သိမ္းမယ္၊ သိမ္း ၿပီး ရင္ အဓမၼ ပစၥည္း သိမ္း ျခင္း၊ လုယက္ ျခင္း၊ ေရႊတုိ ေငြစ ယူ ျခင္း စတဲ့ အေလ့ အက်င့္ ဆုိးေတြ ကုိ လံုး၀ ေရွာင္ၾကဥ္ ရမယ္ ” ဟု ေရွးဦးစြာ သြန္သင္ ၫႊန္ၾကား ၿပီး မွ ၿမိဳ႕ ကုိ သိမ္းပုိက္ ေလ့ ရွိသည္။ ထုိ႔ အျပင္ “ စစ္သား ဟာ ကုိယ္က်ိဳး ရွာ သမား မဟုတ္ဘူး ဆုိတာ အထူး သတိျပဳ ရမယ္ ” ဟု အၿမဲ သြန္ သင္ ဆံုးမ ေလ့ ရွိသည္။ မိမိ ကုိယ္တုိင္ လည္း ေရွ႕ ေဆာင္ လမ္းျပ လုပ္ကုိင္ ခဲ့ေလ သည္။ ယင္းေၾကာင့္ အဘက္ ဘက္ မွ ထူးခၽြန္ ျပည့္စံု ေသာ ဗမာ့ လြတ္လပ္ ေရး တပ္မေတာ္ ႀကီး သည္ ျမန္မာ ႏုိင္ငံ တစ္ ႏုိင္ငံ လံုး အား သိမ္း ပုိက္ ေအာင္ျမင္ ေသာ အခါ တြင္ ဗထူး သည္ ဗိုလ္ႀကီး အဆင့္ သုိ႔ တုိးျမွင့္ ခန္႔အပ္ ျခင္း ခံရ ေလသည္။

ျမန္မာ ႏုိင္ငံ ကုိ သိမ္းပုိက္ ၿပီးေသာ အခ်ိန္ တြင္ မိမိ ႏုိင္ငံ လြတ္လပ္ ေရး ရရွိျခင္း အတြက္ လည္းေကာင္း၊ မိမိ အား ရာထူး တုိးျခင္း ေၾကာင့္ လည္းေကာင္း၊ ဗထူး အတြက္ ၀မ္းေျမာက္ စရာ ျဖစ္ေသာ္လည္း ၀မ္း မသာ ႏုိင္ ရွာေပ။ အေၾကာင္း ကား လြတ္လပ္ေရး ရရွိရန္ အတြက္ ဂ်ပန္ ႏွင့္ ပူးေပါင္း ၍ တုိက္ပြဲ ေပါင္း ေျမာက္ျမား စြာ ကုိ ဆင္ႏႊဲ ေနခ်ိန္ ၌ ေနာက္က် ဂ်ပန္ တုိ႔သည္ တုိင္းသူ ျပည္သား မ်ား အေပၚ တြင္ ရုိင္းစုိင္း စြာ ဆက္ဆံ ျပဳမူ ေန သျဖင့္ ျပည္သူ လူထု ၏ အထင္ အျမင္ လြဲမွား ျခင္း ကုိ ဗမာ့ လြတ္လပ္ ေရး တပ္မေတာ္ အေန ျဖင့္ ခါးစည္း ၍ ခံေန ရေလ သည္။

ျမန္မာ ႏုိင္ငံ အား ၿဗိတိသွ် တုိ႔ လက္ေအာက္ မွ ျပန္လည္ သိမ္းပုိက္ ၿပီးေသာ အခါ ဗုိလ္ႀကီး ဗထူး သည္ ဗုိလ္မွဴး ရန္ႏုိင္ အုပ္ခ်ဳပ္ ေသာ ေျခလ်င္ တပ္ရင္း အမွတ္ (၂) တပ္ခြဲ (၃) ဗုိလ္ႀကီး ရာထူး ျဖင့္ ပင္ တပ္ခြဲမွဴး တာ၀န္ ကုိ ထမ္းေဆာင္ ေနရ ေလ သည္။ တစ္ဖန္ အသစ္ ဖြဲ႔စည္း ေပးေသာ ဗမာ့ ကာကြယ္ ေရး တပ္မေတာ္ တြင္ တပ္ရင္း အားလံုး စအား စစ္ပညာ သင္ၾကား ေပးရန္ အတြက္ ဂ်ပန္ အႀကံ ေပး အရာရွိ မ်ား ကုိ ခန္႔ထား ၿပီး သင္ၾကား ေပး သည္။ ယင္း အခ်ိန္ က ဗုိလ္ႀကီး ဗထူး သည္ စစ္ ပညာ ကုိ ႀကိဳးစား ၍ သင္ၾကား ေနခ်ိန္ ျဖစ္သလုိ မိမိ တပ္ခြဲ ရွိ ရဲေဘာ္ မ်ား ကုိလည္း စနစ္ တက် သင္ၾကား ေစ သည္။ ထုိ႔ ေနာက္ တပ္ရင္း (၃) ရင္း ကုိ စစ္ပညာ သင္ၾကား ေပးၿပီး ျဖစ္သျဖင့္ တာ၀န္ မ်ား ကုိ လႊဲအပ္ လုိက္ သည္။ ေနာက္ထပ္ ဖြဲ႔စည္း ေသာ စက္မႈ လက္မႈ တပ္ အမွတ္ (၁) တြင္ ဗုိလ္ႀကီး ဗထူး အား ဗုိလ္မွဴး အဆင့္ သုိ႔ တုိးျမွင့္ ခန္႔အပ္ သည့္ အျပင္ တပ္ရင္းမွဴး ရာထူး ကုိပါ ခန္႔ထား ျခင္း ခံရ ေလသည္။ တပ္ရင္းမွဴး ျဖစ္ လွ်င္ ျဖစ္ခ်င္း ကသာ နယ္၊ အင္းေတာ္ နယ္ တုိ႔တြင္ တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ ရန္ အေရးႀကီး လာသည့္ အတြက္ အင္းေတာ္ မွ ကေလး၀ စစ္ေၾကာင္း သုိ႔ စစ္ထြက္ ခဲ့ရ သည္။

ဗိုလ္မွဴး ဗထူး တုိ႔သည္ စစ္ ဌာနခ်ဳပ္ ႏွင့္ အဆက္ အသြယ္ ျပတ္ေတာက္ သျဖင့္ လြတ္လပ္ ေရး ေပးသည္ ဆုိ ေသာ သတင္း ကုိ လည္း မသိ။ စစ္ ေျမျပင္ ရွိ ဖက္ဆစ္ ဂ်ပန္ မ်ား ေျပာၾက သည္ ကုိလည္း မယံုၾကည္ ၾကေပ။ ထုိ႔ အျပင္ ဂ်ပန္ မ်ား သည္ ဗုိလ္မွဴး ဗထူး ၏ တပ္ရင္း ႏွင့္ အတူ တပ္ရင္း (၃) ရင္း ကုိ နည္း အမ်ိဳးမ်ိဳး ျဖင့္ ႏွိပ္စက္ ၾက ေလသည္။ တစ္ ေနရာ မွ တစ္ေနရာ သုိ႔ ေျပာင္းေရႊ႕ ရာ တြင္ လည္း ဂ်ပန္ တပ္မ်ား ကုိ ေမာ္ေတာ္ ကား ျဖင့္ ေျပာင္းေရႊ႕ ေပးၿပီး ဗမာ တပ္ မ်ား ကုိမူ ကုိယ့္ အစီအစဥ္ ျဖင့္ ကုိယ္ ေျပာင္းေရႊ႕ ရမည္ ဟူေသာ ျပင္းထန္ သည့္ စစ္ အမိန္႔ ကုိ ေပးခဲ့ ၾက ေလသည္။

ဤ ကဲ့သုိ႔ မတရား ေသာ အမိန္႔ ကုိ ဆက္လက္ နာခံ ေနပါက မိမိ ရဲေဘာ္ မ်ား စိတ္ဓာတ္ က်မည္ ကုိ စုိးရိမ္ မိသည့္ အတြက္ ဖက္ဆစ္ ဂ်ပန္ အား ေတာ္လွန္ ရန္ စိတ္ပုိင္း ျဖတ္ လုိက္ေလ ေတာ့ သည္။ ယင္း အခ်ိန္ မွ စ ၍ ဂ်ပန္ ေခါင္းေဆာင္ မ်ားေပး ေသာ အမိန္႔ ကုိ မနာခံ သည့္ အျပင္ “ မိမိ အမိန္႔ ႏွင့္ မိမိ စစ္သား ေတြ ကုိ ခုိင္းရ လိမ့္မည္ ” ဟု ရဲရင့္ ျပတ္သား စြာ ေျပာဆုိ ခဲ့ေလ သည္။ ယင္း ေၾကာင့္ပင္ ဂ်ပန္ အႀကီး အကဲ မ်ားသည္ ဗုိလ္မွဴး ဗထူး ကုိ လည္းေကာင္း၊ ဗမာ တပ္သား မ်ား ကုိ လည္းေကာင္း မတရား ေသာ ဆက္ဆံ မႈမ်ိဳး ႏွင့္ မဆက္ ဆံ ၀ံ့ၾက ေတာ့ ေပ။ ဗုိလ္မွဴး ဗထူး သည္ ဖက္ဆစ္ ဂ်ပန္ မ်ား ၏ ႏွိပ္စက္ ၫွဥ္းပန္း မႈေၾကာင့္ အအိပ္ ပ်က္၊ အစား ပ်က္ ကာ ငွက္ဖ်ား ေရာဂါ စြဲကပ္ လာၿပီး အိပ္ရာ ထဲ တြင္ ဗုန္းဗုန္း လဲ သြားေလ ေတာ့ သည္။ သုိ႔ေသာ္ တပ္ရင္း ရွိ ရဲေဘာ္ မ်ား ၏ ျပဳစု ယုယ မႈေၾကာင့္ တစ္ရက္၊ ႏွစ္ရက္ အတြင္း မွာ ပင္ သက္သာ လာ သည္။ ဤသုိ႔ ေနေကာင္း စ ျပဳလာေသာ အခ်ိန္ တြင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း ထံမွ ၀ုိင္ယာ လက္ သတင္း ထူး ေရာက္ရွိ လာ သည္။ ယင္း သတင္း ကား “ ဗုိလ္မွဴး ဗထူး အား တုိင္းမွဴး အျဖစ္ မႏၲေလး သုိ႔ ေျပာင္း ရမည္ ” ဟူေသာ သတင္း ပင္ ျဖစ္ေလ သည္။

ဗုိလ္မွဴး ဗထူး သည္ အထက္ မွ ရာထူး တက္ေပး ကာ တုိင္းမွဴး အျဖစ္ ခန္႔ထား ျခင္း ကုိ ခံရ ေသာ္လည္း ၀မ္းသာ ပံု မရ ရွာေပ။ မိမိ ရဲေဘာ္ မ်ား ကုိသာ ေစ့ေစ့ ၾကည့္ရင္း - “ ရဲေဘာ္ တုိ႔ - က်ဳပ္ေတာ့ မႏၲေလး ကုိ တုိင္းမွဴး အျဖစ္ နဲ႔ ေျပာင္းရ ေတာ့ မယ္၊ အမိန္႔ အတုိင္း အျမန္ ဆံုး ေျပာင္းမွ ျဖစ္မယ္၊ ဒါကုိ တုိ႔ ဗုိလ္မွဴး က တုိင္းမွဴး ျဖစ္တာ နဲ႔ ၀မ္း သာလြန္း လုိ႔ အျမန္ ေျပာင္းတယ္ လုိ႔ေတာ့ မထင္ ပါနဲ႔၊ ဒီ စစ္ ေျမျပင္ မွာ ေနခဲ့ ရတဲ့ အျဖစ္ အပ်က္ ေတြကုိ အျမန္ ဆံုး ရွင္းျပ ခ်င္တယ္၊ ဒါ ေၾကာင့္ က်ဳပ္ ေျပာင္း သြား ေသာ္လည္း က်ဳပ္ ရွိစဥ္ ကကဲ့ သုိ႔ အထက္ အမိန္႔ ကုိ နာခံ၊ စည္းစည္း လံုးလံုး နဲ႔ တာ၀န္ ကုိ ေက်ပြန္ ၾက ပါေစ ” ဟူေသာ ေနာက္ဆံုး စကား ကုိ ေျပာၾကား ခဲ့ၿပီး ၀မ္းနည္း စြာ ျဖင့္ ပင္ မႏၲေလး သုိ႔ ေျပာင္းေရႊ႕ ခဲ့ေလ သည္။

ဗုိလ္မွဴးႀကီး ဗထူး မႏၲေလး သုိ႔ တုိင္းမွဴး အျဖစ္ ေရာက္ရွိ လာေသာ အခါ ယခင္ က ဖက္ဆစ္ ဂ်ပန္ တုိ႔ ၏ ႏွိပ္စက္ ျခင္း အမ်ိဳးမ်ိဳး၊ ရုိင္းစုိင္း ျခင္း အမ်ိဳးမ်ိဳး ကုိ ခံစား ေနခဲ့ ရေသာ ၿမိဳ႕သူ ၿမိဳ႕သား မ်ား သည္ ယခု အခါ ေအး ေအး ေဆးေဆး၊ တည္တည္ ၿငိမ္ၿငိမ္ ျပန္ ျဖစ္လာ သျဖင့္ ဗုိလ္မွဴးႀကီး ဗထူး ကုိ လည္း လုိအပ္ သည့္ အကူ အညီ မ်ား ေပးၾက ေလသည္။ ယင္းေၾကာင့္ ဗုိလ္မွဴးႀကီး ဗထူး သည္ မိမိ ၏ ရည္ရြယ္ ခ်က္ ျဖစ္ေသာ တုိင္းျပည္ အား ကယ္တင္ ရေတာ့ မည္။ မတရား ေသာ ဂ်ပန္၊ ရက္စက္ ေသာ ဂ်ပန္၊ အက်င့္ ဆုိးမ်ား ျဖင့္ ျပည္သူ မ်ား အား ၫွဥ္းဆဲ ေသာ ဂ်ပန္ ကုိ ဗမာ တုိ႔က ေတာ္လွန္ မႈ ေအာင္ျမင္ ၿပီး မုခ် လြတ္လပ္ ေရး ရရွိမည္ ဟူေသာ ရည္ရြယ္ ခ်က္ ျဖင့္ မႏၲေလး တုိင္းမွဴး ျဖစ္ၿပီး မၾကာမီ မွာ ပင္ ဂ်ပန္ ေတာ္လွန္ ေရး ကို စတင္ စုိင္းျပင္း ေလေတာ့ သည္။

ဤ ကဲ့သုိ႔ ဗုိလ္မွဴးႀကီး ဗထူး ဂ်ပန္ ေတာ္လွန္ ေရး အတြက္ စတင္ စုိင္းျပင္း ေနစဥ္ အဂၤလိပ္ တုိ႔၏ အမွတ္ (၁၅) တပ္မ ႀကီး သည္ ေတာင္ကုတ္ စစ္ေၾကာင္း ကုိ သိမ္းပုိက္ ရန္ ခ်ီတက္ လာေလ သည္။ ထုိ႔ အျပင္ အမွတ္ (၃၃) တပ္မ ႀကီး သည္လည္း ေရႊဘုိ မွ စစ္ေၾကာင္း ႏွစ္သြယ္ ျဖန္႔၍ ျပင္ဦးလြင္ သုိ႔ လည္းေကာင္း၊ အမွတ္ (၄) တပ္မ ႀကီး သည္ ဧရာ၀တီ ျမစ္ ကုိ ျဖတ္ကူး ၿပီး မိတၳီလာ ကား လမ္းမ ႀကီး ကုိ သိမ္းပုိက္ ရန္ အတြက္ လည္းေကာင္း ခ်ီတက္ လာေသာ အခ်ိန္ ႏွင့္ တုိက္တုိက္ ဆုိင္ဆုိင္ ျဖစ္ေန သည္။ ထုိ အခ်ိန္ က တုိင္းမွဴး ဗုိလ္မွဴးႀကီး ဗထူး သည္ ဖက္ဆစ္ ဂ်ပန္ အား အသိေပး ၍ တစ္မ်ိဳး၊ အသိ မေပး၍ တစ္မ်ိဳး စခန္း အသီးသီး တုိ႔တြင္ မိမိ တပ္မ်ား ကုိ လွ်ိဳ႕၀ွက္ စြာ ျဖန္႔ခ် ထားေလ သည္။ ဤ ကဲ့သုိ႔ မိမိ တပ္မွဴး မ်ား အား ၫႊန္ၾကား စီစဥ္ ေစကာ မိမိ မူကား  မႏၲေလး ၿမိဳ႕တြင္း တြင္ ဗုိလ္မွဴးႀကီး ဗထူး ရွိေနသည္ ဟူ ေသာ အမွတ္ အသား ျဖစ္ေစရန္ မိမိ စစ္ရံုး ႏွင့္ ဂ်ပန္ စစ္ရံုး တုိ႔တြင္ တလူလူ လႊင့္ထူ ထားေသာ အလံနီ ကေလး ျဖင့္ ဂ်ပန္ တုိ႔အား ယံုၾကည္ ေစေလ သည္။

ဤသည္ မွာ ဗုိလ္မွဴးႀကီး ဗထူး ၏ ရဲရင့္ ေျပာင္ေျမာက္ ေသာ သူရ သတၱိ ႏွင့္ ထူးျခားေသာ စစ္ ပရိယာယ္ ပင္ ျဖစ္ေပ သည္။ ၁၉၄၅ ခုႏွစ္၊ မတ္လ ၈ ရက္ သည္ ဗုိလ္မွဴး ႀကီး ဗထူး ၏ ထူးျခား ေသာ ေန႔ထူး ေန႔ျမတ္ ပင္ ျဖစ္သည္။ မတ္လ ၈ ရက္ တြင္ အထက္ ဗမာ ျပည္ မွ စတင္ ကာ ဖက္ဆစ္ ဂ်ပန္ ကုိ ေတာ္လွန္ ခဲ့ေလ သည္။ ထုိ ေတာ္လွန္ ေရး ေန႔ တြင္ ဗုိလ္မွဴးႀကီး ဗထူး သည္ စြန္႔လႊတ္ စြန္႔စား ၍ တုိက္ပြဲ၀င္ ခဲ့ေသာ ေၾကာင့္ မႏၲေလး နယ္ အားလံုး ကုိ ေအာင္ပြဲ ရရွိ ခဲ့ေပသည္။ စစ္ကုိင္း စခန္း ရွိ တပ္မေတာ္ သားမ်ား က လည္း ေျပာက္က်ား နည္း ျဖင့္ တုိက္ပြဲ ဆင္ႏႊဲ ကာ ေအာင္ပြဲ ခံခဲ့ သည္။ တစ္ဆက္ တည္း မွာ ပင္ တပ္မေတာ္ သားမ်ား သည္ မအူပင္ ေျမာက္ရြာ၊ သာဒြန္း ရြာ၊ ေဒါင္း ရြာမ်ား အား လည္းေကာင္း၊ သျပဳ ရြာ၊ ကၽြဲလူး ရြာ၊ ေညာင္တန္း ရြာမ်ား အား လည္းေကာင္း သိမ္းပုိက္ ၍ ဂ်ပန္ မ်ားကုိ အၿပီး သတ္ ေအာင္ပြဲ ခံယူ ခဲ့ေလ သည္။

ဤ သုိ႔ျဖင့္ ဗုိလ္မွဴးႀကီး ဗထူး သည္ ေတာ အထပ္ထပ္၊ ေတာင္ အထြတ္ ထြတ္၊ စမ္း အသြယ္သြယ္ ကုိ ေက်ာ္ျဖတ္ ၍ တုိက္ပြဲ အဆင့္ဆင့္ ကုိ ေအာင္ပြဲ အလီလီ ရရွိ ခဲ့ေသာ္လည္း ၁၉၄၅ ခုႏွစ္၊ ဇြန္လ ၂ ရက္ တြင္ တယ္လူး စခန္း ၌ ငွက္ဖ်ား ေရာဂါ ျဖင့္ အိပ္ရာ ထဲ လဲေလ်ာင္း ေနရာ မွ သတိ ျပန္ မလည္ လာေတာ့ ဘဲ ရုတ္တရက္ က်ဆံုး သြားရ ရွာေလ သည္။ မည္သုိ႔ပင္ ဆုိေစ ကာမူ ဗုိလ္မွဴးႀကီး ဗထူး သည္ ဗမာ့ လြတ္လပ္ေရး အတြက္ အသက္ ကုိ စြန္႔လႊတ္ စြန္႔ စား ၍ ေရွးဦးစြာ ေတာ္လွန္ တုိက္ခုိက္ ခဲ့ေသာ ေၾကာင့္ လည္းေကာင္း၊ တုိင္းျပည္ ႏွင့္ လူမ်ိဳး ကုိ ထိလွ်င္ မခ်ိ ေအာင္ နာတတ္ေသာ စိတ္ဓာတ္ ေၾကာင့္ လည္းေကာင္း၊ ကၽြႏု္ပ္ တုိ႔ သည္ ဗုိလ္မွဴးႀကီး ဗထူး အား ဗမာ့ ေတာ္လွန္ေရး သူရဲ ေကာင္းႀကီး အျဖစ္ ဂုဏ္ယူ ၀င့္ၾကြား စြာ သတိရ ေနရမည္ ျဖစ္ေပ သည္။ ။

ရဲေဘာ္ ေက်ာ္ဆန္း