သမိုင္း၀င္ ျခဴးေရႊ ပန္ေကာက္ တိုက္ပြဲ

ဗကပ တို႔ သည္ အၾကိမ္ၾကိမ္ ေသဖူး သည့္ တိုင္ ပ်ဥ္ဖိုး ကို နားမလည္ နုိင္ပဲ ရွိခဲ့ ၾက သည္။ သံလြင္ အေရွ႕ ျခမ္း လႊမ္းမိုး နိုင္ ေရး မူ၀ါဒ ႏွင့္ မဟာ ဗ်ဴဟာ အား မစြန္႔ လႊတ္နုိင္ ခဲ့ ၾက ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ လည္း ကြမ္းလံု အေရွ႕ ျခမ္း ရွိ ဟိုပန္ ေဒသ စိုးမိုး သိမ္းပိုက္ ေရး ကို အဆံုး အျဖတ္ တိုက္ပြဲ ၾကီး တစ္ပြဲ အျဖစ္ ဖန္တီး ကာ အေျခခံ နယ္ေျမ တည္ေဆာက္ နုိင္ေရး အတြက္ မီးကုန္ ယမ္းကုန္ ၾကိဳးပမ္း လာခဲ့ ျပန္သည္။ ထို တိုက္ပြဲ မ်ား တြင္ ျခဴးေရႊ ပန္ေကာက္ တိုက္ပြဲ မ်ား အပါ အ၀င္ ျဖစ္ျပီး အေရွ႕ ေျမာက္တိုင္း စစ္ဌာန ခ်ဳပ္ နယ္ ေျမ တြင္ ၁၉၇၇ ေအာက္တိုဘာ လ ၃ ရက္ ေန႔ မွ ၃၁ ရက္ ေန႔ အထိ ဆင္ႏဲႊ တိုက္ခိုက္ ခဲ့ ၾက ရသည္။ ၄င္း တိုက္ပြဲ မ်ား သည္ တပ္မေတာ္ သမိုင္း တြင္ ေမာ္ကြန္း ထိုးရ သည္ တိုက္ပြဲ မ်ား ျဖစ္လာ သကဲ့သို႔ ဗကပ တို႔ ၏ မဟာ ဗ်ဴဟာ ရည္မွန္း ခ်က္ တာ၀န္ မ်ား အား အပိုင္းပိုင္း ရိုက္ခ်ိဳး လိုက္နုိင္ ေသာ တိုက္ပြဲ မ်ား ပင္ ျဖစ္သည္။ ထို တုိက္ပြဲ မ်ား ပါ၀င္ေသာ စစ္ဆင္ ေရး ၏ အမည္ ကား ရဲမင္းေအာင္ စစ္ဆင္ ေရး ဟူ သတည္း။

ဤ တပ္ရင္း

နိဒါန္း

၁။ အမွတ္ (၄) ေျခလ်င္ တပ္ရင္း ၏ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ ရာဇ၀င္ ကို အပိုင္း ႏွစ္ပိုင္း ခြဲေ၀ ျပီး ေဖၚျပ ျခင္း ျဖစ္ ပါ သည္။ ပ႒မ အပိုင္း မွာ အဂၤလိပ္ ေခတ္ တြင္ ျဖစ္၍ ဒုတိယ အပိုင္း မွာ လြတ္လပ္ေရး ရရွိျပီး ျပည္ေထာင္ စု ျမန္မာ ႏိုင္ငံေတာ္ အစိုးရ လက္ထက္ သို႕ ေရာက္ရွိ သည့္ အခ်ိန္မွ စ၍ ျဖစ္ ပါသည္။

အဂၤလိပ္ ေခတ္

၂။ ၁၉၄၂ ခုႏွစ္ ေဖေဖၚ၀ါရီ လ ေလာက္ တြင္ ျမန္မာ ျပည္ ကို ဂ်ပန္ တပ္မ်ား တိုက္ခိုက္ ၀င္စီး ရာ ျမန္ မာ ျပည္တြင္ တပ္စြဲ ေနေသာ ဗမာ့ တပ္မေတာ္ (အေဟာင္း) သည္ ဆုတ္စစ္ တိုက္ခိုက္ လွ်က္ အိႏိၵယ ျပည္ သို႕ ဆုတ္ခြာ သြားခဲ့ ပါသည္။ အိႏိၵယ ျပည္ သို႕ ေရာက္ရွိ ေသာ အခါ ဟိုရွာ ပူ ျမိဳ႕ တြင္ ျပန္ လည္ ဖြဲ႕စည္း ရန္ စုထား ခဲ့ပါ သည္။ ဤ ကဲ့သို႕ ျပန္လည္ ဖြဲ႕စည္းရာ နယ္ျခား ေစာင့္ တပ္ (ေပ်ာ္ဘြယ္) မွ လူမ်ား အား စုယူျပီး အမွတ္ (၄) ေျခလ်င္ တပ္ရင္း အျဖစ္ ဖြဲ႕ စည္း လိုက္ ပါသည္။

ဟိုရွာပူ ေလ့က်င့္ေရး မ်ား

၃။ Frontier Force Pyawbwe ကို အမွတ္ (၄) ေျခလ်င္ တပ္ရင္း အျဖစ္ ျပန္လည္ ဖြဲ႕စည္း ျပီးစီးေသာ အခါ တပ္ရင္း တိုက္ခိုက္ ေရး ေလ့က်င့္ ေရး မ်ား ျပည့္စုံ စြာ ျပဳလုပ္ ခဲ့ ပါသည္။ ထို႕ေနာက္ အျခား တပ္မ်ား ႏွင့္ ပူးေပါင္း ျပီး တပ္မဟာ တိုက္ခိုက္ ေရး ေလ့က်င့္ ေရး မ်ားကို လည္း ျပဳလုပ္ ခဲ့ ပါသည္။

၄။ ၁၉၄၃ ခုႏွစ္ မတ္လ တြင္ တပ္ခြဲ တခြဲ ကို အထူး တပ္ခြဲ အျဖစ္ ဖြဲ႕စည္း ျပီး ရခိုင္ စစ္မ်က္ႏွာ သို႕ တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ ရန္ ပို႕ေပး ရသည္။ ၄င္း တပ္ခြဲ သည္ အမွတ္ (၄) တပ္မ ၾကီး လက္ေအာက္ တြင္ ေနခဲ့ ျပီး တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ ရာ နာမည္ ေကာင္း မ်ား ကိုလည္း ရရွိ ခဲ့ပါသည္။ သူရ သတၱိ ဘြဲ႕မ်ား ရရွိ သည္ မွာ Military Cross (MC) (၁) ခု ႏွင့္ Burma Gallantary Medal (BGM) (၂) ခု ျဖစ္ ပါသည္။ ၁၉၄၃ ခုႏွစ္ ဇြန္ လ တြင္ ပန္ခ်ာပီ လူမ်ိဳး တို႕အား အမွတ္ (၄) ေျခလ်င္ တပ္ရင္း မွ အျခား တပ္သို႕ ေျပာင္းေရႊ႕ ေပးရာ ဤ တပ္ရင္း တြင္ ေဂၚရခါး လူမ်ိဳး မ်ား သာ က်န္ ပါေတာ့ သည္။

ကခ်င္ ျပည္နယ္ တြင္ တိုက္ခိုက္မွဳ

၅။ ၁၉၄၃ ခုႏွစ္ ႏို၀င္ဘာ လ (၁၅) ရက္ေန႕ တြင္ အမွတ္ (၄) ေျခလ်င္ တပ္ရင္း သည္ ဟိုရွာပူ ျမိဳ႕မွ ကခ်င္ ျပည္နယ္ သို႕ ထြက္ခြာ သြား၍ ဒီဇင္ဘာ လ တြင္ ပူတာအို ျမိဳ႕ သို႕ ေရာက္ရွိ ခဲ့ ပါသည္။ ဒီဇင္ဘာ လ အလယ္ ေလာက္တြင္ ဆြန္ပရာ ဘြမ္ ေဒသ တြင္ ဂ်ပန္ တပ္မ်ား ႏွင့္ တိုက္ခိုက္ ခဲ့ျပီး ဂ်ပန္ တပ္မ်ား ကို ေမာင္းထုတ္ ႏိုင္ခဲ့ ပါသည္။ အထိ အခိုက္ မ်ားျပား ေသာ္လည္း စိတ္ဓါတ္ မွာ အလြန္ ေကာင္း ပါသည္။ မိမိ ဘက္မွ က်ဆုံး သူမ်ား မွာ အရာရွိ (၂) ဦး၊ ဂ်ီစီအို (၂) ဦး ႏွင့္ အျခား ရဲေဘာ္ မ်ား ျဖစ္ ပါသည္။ ဂ်ပန္ တပ္မ်ား အထိ အခိုက္ ဒဏ္ရာ ရသူ အဆ မတန္ မ်ားျပား ခဲ့သည္။ ဤ တိုက္ပြဲ တြင္ ရရွိ ခဲ့ေသာ သူရ သတၱိ ဘြဲ႕ မ်ား မွာ Military Cross Bar (MC Bar) (၁) ခု၊ MC (၅) ခု၊ BGM (၁၆) ခု၊ စစ္မွဳထမ္း မွတ္တမ္း ၀င္ (၈) ခု၊ သူရဲေကာင္း လက္မွတ္ (၁၂) ခု ႏွင့္ ခ်ီးၾကဴး ခံရျခင္း လက္မွတ္ (၁၀) ခု ျဖစ္သည္။

ျမစ္ၾကီးနား ျမိဳ႕ကို သိမ္းျပီး ေသာ အခါ ဤ တပ္ရင္း ၏ အင္အား သည္ ဖ်ားနာ ျခင္း ႏွင့္ အထိ အခိုက္ ဒဏ္ရာ မ်ား ေၾကာင့္ အလြန္ ပင္ ေလ်ာ့နည္း သြား ပါသည္။ ဤ ကဲ့သို႕ ျဖစ္ရာ အမွတ္ (၄) ေျခလ်င္ တပ္ရင္း ကို အနား ေပးရန္ ႏွင့္ ျပန္လည္ ဖြဲ႕စည္း ေပးရန္ ဟိုရွာပူ ျမိဳ႕သို႕ ၁၉၄၄ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာ လ တြင္ ျပန္လည္ ပို႕ေပး ရ ပါသည္။

မိုင္းယန္း တိုက္ပြဲ

နိဒါန္း

၁၉၈၆ ခုႏွစ္ စီစီ၀မ္ တာပန္ တိုက္ပြဲ ၾကီး ျပီးသြား ေတာ့ ဗကပ မ်ား ဖြတ္ေက်ာ ျပာစု ခရု ဆန္ ကၽြတ္ ျဖစ္သြား သည္။ သူတို႔ အကို ေတာ္ ေပါက္ေဖာ္ ပါတီ မွ အကူ ညီ မ်ား ျဖတ္ေတာက္ လိုက္ သျဖင့္ စစ္ေရး အစြမ္း ျပမည္ ဟု ၾကံဳး၀ါး ကာ စီစီ၀မ္ တာပန္ ကို ထတိုက္ လိုက္ရာ အျမတ္မ ရ ပဲ ၾကဴကုတ္ ၊ ပန္ဆိုင္း ၊ မန္ဟီးရိုး ကြမ္ဟိုင္း ၊ ေနာင္မ စသည့္ သူတို႔ ၏ အေရး ပါ ေသာ အေျခခံ ေဒသ မ်ား ပါ ဆံုးရႈံး သြား သျဖင့္ အရင္း ထဲ က ပါသြား ေတာ့ သည္။ စီစီ၀မ္ တာပန္ တိုက္ပြဲ ကို ဦးေဆာင္ ခဲ့ေသာ ရဲေဘာ္ ေအာင္ ( ေခၚ ) အသား မည္း မ်ိဳးျမင့္ လည္း အျမီး ကုတ္ ကာ တခ်ိဳး တည္း ေျပးရ ေတာ့ သည္။ ဗကပ ဗဟို သည္ အေျခ အေန မ ေကာင္း သျဖင့္ ဗ်ဴရို မ်ား ႏွင့္ တပ္မ မ်ား ကို ဖ်က္သိမ္း ျပီး အဖြဲ႕ ငယ္မ်ား ဖြဲ႕ ကာ နည္းနည္း ႏွင့္ ၾကဲၾကဲ ၀ိုင္းနုိင္ရန္ အားထုတ္ ေတာ့ သည္။ လက္ကား မတတ္ နိုင္ေတာ့ ၍ လက္လီ စိတ္ျပီး ရပ္တည္ နုိင္ရန္ ၾကိဳးစား ေတာ့ သည္။ ထိုသို႔ ၾကိဳးစား ရင္း အေျခအေန ေကာင္း ကို ေစာင့္ေနခဲ့ ၾက သည္။

၁၉၈၈ မတ္လ ၁၂ ရက္ေန႔ တြင္ ေက်ာင္းသား ေမာင္ဖုန္းေမာ္ ေသဆံုး ရမႈ ႏွင့္ ပတ္သတ္ ၍ ရန္ကုန္ ျမိဳ႕ ၌ ေက်ာင္းသား အေရး အခင္း စတင္ ခဲ့သည္။ ဗကပ ေျမာက္ပိုင္း ဗ်ဴရို မွ ရဲေဘာ္ ထြန္း ( ေခၚ ) ဗိုလ္က်င္ေမာင္ သည္ ရန္ကုန္ ၊ မႏ ၱေလး အပါ အ၀င္ နိုင္ငံ အႏွံ႔ ျမိဳ႕ၾကီး မ်ား ၌ Under Ground ေခၚ ေျမေအာက္ UG လုပ္ငန္း မ်ား တာ၀န္ခံ ျဖစ္ သည္။ သူသည္ ျမိဳ႕ျပ မ်ား ၌ ဗကပ UG မ်ား ေစလႊတ္ ျပီး အခြင့္ အေရး ရ သည္ ႏွင့္ ဆူပူ မႈ မ်ား ျဖစ္ပြား ေစရန္ UG မ်ား ကို ဖြဲ႕စည္း ညႊန္ၾကား လ်က္ ရွိသည္။ ထို႔ ေနာက္ ဆူပူ သူ ေက်ာင္းသား မ်ား အား ေတာ္လွန္ ေသာ သူရဲ ေကာင္း မ်ား အျဖစ္ ဗကပ အသံ မွ ေၾကျငာ ခ်က္ အမ်ိဳးမ်ိဳး ထုတ္ လႊင့္ ျပီး ဆူပူ မႈ ၾကီးထြား သထက္ ၾကီးထြား လာေအာင္ လႈံ႕ေဆာ္ ေတာ့ သည္။ ထို႕ အျပင္ လက္နက္ ကိုင္ တိုက္ပြဲ မ်ား တခ်ိန္ တည္း တျပိဳင္တည္း လုပ္ေဆာင္ နုိင္ရန္ အတြက္ တပ္မ်ား စုစည္း ျခင္း ၊ လက္နက္ ခဲယမ္း မ်ား စုစည္း ျခင္း တို႔ ကို ျပင္ဆင္ လုပ္ေဆာင္ လာခဲ့ ၾကသည္။

သို႔ရာ တြင္ ၁၉၈၈ စက္တင္ဘာ လ ၁၈ ရက္ေန႔ တြင္ တပ္မေတာ္ မွ နိုင္ငံေတာ္ အာဏာ ကို ရယူ ထိမ္းသိမ္း လိုက္ျပီး ဆူပူ အၾကမ္းဖက္ သတ္ျဖတ္ မႈ မ်ား အား ထိန္းသိမ္း လိုက္ေသာ အခါ ဗကပ ဥကၠဌ သခင္ ဘသိန္းတင္ က " ဒီမိုကေရစီ ဆိတ္သုဥ္း သြား ျပီ ရရာ လက္နက္ စြဲ ကိုင္ ျပီး စစ္အစိုးရ ကို ေတာ္လွန္ ၾက " ၊ " ေလာက တလႊား ဥကၠဌ ေမာ္ တရား နဲ႔ လက္နက္ နဲ႔ အာဏာ သိမ္း ယူၾက " ဟူ ေသာ အသံလႊင့္ ခ်က္ မ်ား ကို ထုတ္လႊင့္ ေတာ့သည္။ ထို႔ေနာက္ ဗဟို စစ္ေကာ္ မရွင္ အား မိုင္းယန္း ေဒသ အား တိုက္ခိုက္ ရန္ အမိန္႔ ေပး လိုက္ေတာ့ သည္။ သို႔ ျဖင့္ ၁၉၈၈ စက္တင္ ဘာ ၂၃ ရက္ နံနက္ တြင္ လူ အင္အား ၂၀၀၀ ေက်ာ္ျဖင့္ မိုင္းယန္း ကို ၀င္ေရာက္ တိုက္ခိုက္ ရာ မွာ သမိုင္း၀င္ မိုင္းယန္း တိုက္ပြဲ ၾကီးစတင္ ျဖစ္ပြား ေတာ့ သည္။

စီးဆင္း ေနေသာ ဧရာ၀တီ

စစ္ ေဆး႐ံု ကားဂိတ္ သို႔ အမွတ္ (၉) ကား ထိုးရပ္ လိုက္ခ်ိန္ တြင္ ညေန ၃ နာရီ၊ ၄၅ မိနစ္သာ ရွိေသး သည္။ လူနာ ေတြ႕ ခ်ိန္ သည္ ညေန ၄ နာရီ မွ ၆ နာရီ အထိ ျဖစ္၍ ၁၅ မိနစ္ ေစာင့္ ရေပဦး မည္။ အမွတ္ (၂) ဂိတ္ ေပါက္ဝ ရွိ အုတ္ ခံုတန္း ေပၚတြင္ ထိုင္ရင္း ေထာက္ၾကန္႔ ကား ဂိတ္ က ဝယ္ လာ ခဲ့သည့္ ၃၅ ျပား တန္ ဒူးယား စီးကရက္ တစ္လိပ္ ကို အက်ႌအိတ္ ကပ္ အတြင္း မွ ဆြဲထုတ္ လိုက္ သည္။ မီး ညႇိရန္ အတြက္ ေဘး ဘယ္၊ ညာသို႔ လွမ္း ၾကည့္ လိုက္သည္ တြင္ အုတ္ခံု အစြန္း ၌ ေဆးလိပ္ ထိုင္ေသာက္ ေနသည့္ ဦးႀကီး တစ္ဦး ကို ေတြ႔၍ အနီး သို႔ တိုးကပ္ လိုက္ မိသည္။

"ဦးေလး ... မီး တစ္တို႔ ေလာက္ ေနာ္" ဦးေလး ႀကီး ကမ္းေပး သည့္ မီး တရဲရဲ ႏွင့္ ေဆးလိပ္ ကို လွမ္း ယူကာ မီး ညႇိရင္း ဦးေလးႀကီး ကို အကဲခတ္ သလို ကြၽန္ေတာ္ ၾကည့္ လိုက္မိ သည္။ အသား ညိဳညိဳ၊ ကိုယ္လံုး ကိုယ္ထည္ တုတ္တုတ္ ခိုင္ခိုင္ ႏွင့္ ေခါင္းတံုး ဆံေတာက္ ကို တိုတို ညႇပ္ထား သည္။ ဦးေလးႀကီး ၏ ပံု သဏၭာန္ ကို ျမင္ လိုက္ ကတည္း က စစ္သည္ ေဟာင္းႀကီး တစ္ဦး ျဖစ္ေၾကာင္း ကြၽန္ေတာ္ အကဲ ခတ္ မိသည္။ ေသသပ္ စြာ ဝတ္ ဆင္ ထား သည့္ ပင္နီ တိုက္ပံု ၏ ညာဘက္ အိတ္ ကပ္ ထက္တြင္ တပ္ဆင္ ထားေသာ အဝါ၊ အနီ၊ အစိမ္း သံုးေရာင္ ျခယ္ ကတၱီ ပါ အတံုး ကေလး ထက္မွ တဖ်ပ္ဖ်ပ္ ေတာက္ ေန သည့္ ေငြ ၾကယ္ျဖဴ ကေလး သံုးပြင့္ ကို လွမ္း၍ ျမင္လိုက္ ရသည္ ႏွင့္ ထိုဦးေလး ႀကီး ကို ကြၽန္ေတာ္ စိတ္ ဝင္စား သြားမိ သည္။

ျမန္မာ့ တပ္မေတာ္ ( ေလ ) - ( အပိုင္း - ၂ )

၁၉၉၅ ခုႏွစ္ ဧၿပီလ ၁၉ ရက္မွ စ၍ တပ္မေတာ္ က တ႐ုတ္ျဖဴ တို႔ တပ္စြဲ ထားသည့္ ဆင္ဦး ေခါင္း စခန္း ကို စတင္ တိုက္ခိုက္ ရာ ဗမာ့ တပ္မေတာ္ မွ တိုက္ ေလယာဥ္ မ်ား က အနီးကပ္ ေလေၾကာင္း ပစ္ကူ ေပး၍ တိုက္ခိုက္ ခဲ့ၾက သည္။ ဧၿပီ လ ၂၂ ရက္ တြင္ လြယ္ဘန္ဆုံ ကို လည္းေကာင္း၊ ဧၿပီလ ၂၅ ရက္ တြင္ မုံးေယာင္း ကို လည္းေကာင္း၊ ေမလ ၇ ရက္ တြင္ တာခ်ီလိတ္ ေတာင္ထိပ္ ကို လည္းေကာင္း တုိက္ခိုက္ ရာ တြင္ တိုက္ ေလယာဥ္ မ်ား က အနီး ကပ္ ေလေၾကာင္း ပစ္ကူ ေပး တိုက္ခိုက္ ခဲ့ၾက သည္။ ေမလ ၈ ရက္ တြင္ အိုကီနာဝါ ခံတပ္ ဥမင္ လိုဏ္ေခါင္း ကို လည္းေကာင္း၊ ေမလ ၁၁ ရက္ တြင္ မိန္းမ ေတာင္ ၏ ဆင္ေတာင္ စခန္း ကို လည္းေကာင္း၊ ေမလ ၁၄ ရက္ မွ ၁၅ ရက္ မ်ား တြင္ လြယ္ ကုန္းႀကီး ကို လည္းေကာင္း ဗမာ့ တပ္မေတာ္ က တိုက္ခိုက္ သိမ္းပိုက္ ခဲ့သည္။ ေမလ ၂၂ ရက္ တြင္ မိုင္းကြင္း ကို တိုက္ခိုက္ ရာ တ႐ုတ္ ျဖဴ ၁၅၁၇ ဦး လက္နက္ ခ် ခဲ့သည္။ တိုက္ပြဲ မ်ား သည္ မ်ားစြာ ျပင္းထန္ ကာ ရန္သူ ဘက္မွ အက် အဆုံး မ်ားခဲ့ၿပီး ထိုင္း ႏိုင္ငံ အတြင္း သို႔ ကစဥ့္ ကလ်ား ဆုတ္ခြာ သြားၾက သည္။ ၁၉၅၅ ခုႏွစ္ ေမလ တြင္ ရန္ႀကီး ေအာင္ စစ္ဆင္ ေရး ၿပီးဆုံး ခဲ့ရာ တ႐ုတ္ျဖဴ က်ဴးေက်ာ္ သူ အင္အား မွွာ ၃၀၀၀ ခန္႔ အထိ ေလ်ာ့က် ခဲ့သည္။

မဲေခါင္ စစ္ဆင္ေရး တြင္ အမွတ္ (၁) အုပ္မွ ဆီးျဖဴရီ တိုက္ ေလယာဥ္ မ်ား က ၁၉၆၁ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီ လ ၄ ရက္မွ မတ္လ ၂၃ ရက္ အထိ ပါဝင္ ဆင္ႏႊဲ ခဲ့ၾက သည္။ စစ္ဆင္ ေရး ကာလ မွာ ႏွစ္လ ေက်ာ္ မွ်သာ အခ်ိန္ ၾကာျမင့္ ခဲ့ေသာ္ လည္း ရန္သူ စခန္း မ်ား သုိ႔ အႀကိမ္ ၇၀ တိုင္တိုင္ ေလေၾကာင္း မွ သြား ေရာက္ တိုက္ခိုက္ ခဲ့ၾက သည္။ ေလေၾကာင္း စစ္ဆင္ ေရး မ်ား ဆင္ႏႊဲ ရာ တြင္ ၂၀ မမ စက္ အေျမာက္ က်ည္ ၂၇၂၉၀ ေတာင့္၊ ၂၀ ေပါင္ လူ သတ္ ဗုံး ၁၄၃ လုံး၊ ေပါင္ ၂၅၀ လူ သတ္ဗုံး ၂၀ လုံး၊ ေပါင္ ၂၅၀ မီးေလာင္ ဗုံး ၁၀ လုံး အသုံး ျပဳ တိုက္ခိုက္ ခဲ့ ရျခင္း က ဤ မဲေခါင္ စစ္ဆင္ ေရး သည္ ပမာဏ မည္မွ် ႀကီးမား ေၾကာင္း ေဖာ္ျပ လ်က္ ရွိသည္။

ျမန္မာ့ တပ္မေတာ္ ( ေလ ) - ( အပိုင္း - ၁ )

ျမန္မာ့ တပ္မေတာ္ (ေလ) ကို ဒုတိယ ကမၻာ စစ္ အၿပီး ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာ လ ၁၅ ရက္ မွာ တရားဝင္ ဖြဲ႕စည္း ခဲ့ပါ သည္။ သို႔ ေပမယ့္ ေလတပ္ တစ္စု အတြက္ အေျခခံ လိုအပ္ ခ်က္ ျဖစ္တဲ့ ေလေၾကာင္း ပ်ံသန္းမႈ ပညာ ရပ္ ေတြ ကေတာ့ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ မတိုင္မီ ႏွစ္ မ်ား ကတည္း က ျမန္မာ ႏိုင္ငံ ကို စတင္ ေရာက္ရွိ ခဲ့ၿပီး ျဖစ္ပါ သည္။ ၁၉၃၄ ခုႏွစ္ မွာ Flying School ဟူေသာ အမည္ ျဖင့္ အေပ်ာ္ တမ္း ေလယာဥ္ ေမာင္း သင္တန္း ေက်ာင္း တစ္ေက်ာင္း ကို ရန္ကုန္ ၿမိဳ႕ မွာ စတင္ ထူေထာင္ ႏုိင္ ခဲ့ၿပီး အက်ိဳး ဆက္ အျဖစ္ ျမန္မာ ႏိုင္ငံ မွာ ေလေၾကာင္း ပ်ံသန္းမႈ ပညာ ရပ္ မ်ား အေပၚ စိတ္ဝင္စား သည့္ ပုဂၢိဳလ္ မ်ား စတင္ ေပၚထြက္ လာခဲ့ ျခင္း ေၾကာင့္ Rangoon Flying School သည္ ျမန္မာ ႏိုင္ငံ ရဲ႕ ပ်ံသန္း ေရး သမိုင္း ဦး အစ အဖြဲ႕ အစည္း ဟု ဆို ရမည္ ျဖစ္ ပါသည္။

၁၉၄၀ ျပည့္ႏွစ္ စက္တင္ဘာ လ ၁၉ ရက္ မွာ Burma Volunteer Air Unit (BVAU) ေခၚ ဗမာ့ အေပ်ာ္ တမ္း ေလ တပ္ဖြဲ႕ ကို စတင္ ဖြဲ႕စည္း ခဲ့ၿပီး ၁၉၄၁ ခုႏွစ္ ဧၿပီ လ ၄ ရက္ မွာ (BVAU) ကို Burma Volunteer Air Force (BVAF) အျဖစ္ ေျပာင္းလဲ ဖြဲ႕စည္း ခဲ့ၿပီး စစ္ ဆင္ေရး တာဝန္ မ်ား ထမ္းေဆာင္ ႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳတင္ ျပင္ဆင္ ခဲ့ပါ သည္။ ျမန္မာ ႏိုင္ငံ ကို ဖက္ဆစ္ မ်ား တိုက္ခိုက္ သိမ္းပိုက္ ၿပီးခ်ိန္ တြင္ BVAF သည္ အိႏၵိယ ႏိုင္ငံ ထဲ အထိ ဆုတ္ခြာ ေရႊ႕ေျပာင္း ခဲ့ပါ သည္။ ဒုတိယ ကမၻာ စစ္ႀကီး အတြင္း BVAF တပ္ဖြဲ႕ ဝင္ ျမန္မာ အမ်ိဳးသား မ်ား သည္ ဥေရာပ ႏွင့္ အာရွ စစ္ မ်က္ႏွာ မ်ား တြင္ မဟာ မိတ္ တပ္မ်ား ဘက္မွ ပါဝင္ ၿပီး စစ္ဆင္ ေရးမ်ား ေဆာင္ရြက္ ခဲ့ၾက သည္။ ျမန္မာ ႏိုင္ငံ လံုးဝ လြတ္လပ္ ေရး ရရွိ ဖို႔ ေဆြးေႏြး ေတာင္းဆို ရာတြင္ တပ္မေတာ္ ဖြဲ႕စည္း တည္ေထာင္ ေရး ကို ထည့္သြင္း ေဆာင္ရြက္ မႈ ၏ တစ္စိတ္ တစ္ ေဒသ အျဖစ္ အျမဲ တမ္း ေလ တပ္မေတာ္ တစ္ရပ္ ဖြဲ႕စည္း ထူေထာင္ ႏိုင္ေရး စီမံခ်က္ ေရးဆြဲ ခဲ့ၾက သည္။ စီမံ ခ်က္ အရ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာ လ ၁၅ ရက္ တြင္ ျမန္မာ ႏိုင္ငံ အစိုးရ ကာကြယ္ ေရး ဌာန Burma Air Force (Dicipline) Act,1947 ကို ျပ႒ာန္း အတည္ ျပဳ ေပး လိုက္ရာ မွ အစ ျပဳ ၍ ျမန္မာ့ ေလ တပ္မေတာ္ Burma Air Force အျဖစ္ စတင္ ရပ္တည္ ထူေထာင္ ႏိုင္ခဲ့ ပါသည္။

ျမန္မာ့ သူရဲေကာင္း၊ ေတာ္လွန္ေရး သူရဲေကာင္း ဗုိလ္မွဴးႀကီး ဗထူး

ဗုိလ္မွဴးႀကီး ဗထူး သည္ ေလာင္းလံု ၿမိဳ႕နယ္၊ ေလးလြန္ ရြာ တြင္ ေျမပုိင္ရွင္ ဦးဘုိးထန္း၊ ေဒၚ စိန္ျမရင္ တုိ႔မွ ေမြးဖြား ေသာ သားေထြး ျဖစ္သည္။ ငယ္စဥ္ က ထား၀ယ္ ၿမိဳ႕ အစုိးရ ေက်ာင္း တြင္ ပညာ သင္ၾကား ခဲ့ေလ သည္။ ပင္ကုိယ္ ဗီဇ က အတုိက္ အခံ အလုပ္ကုိ ၀ါသနာ ပါေသာ္ လည္း မိတ္ေဆြ အေပါင္း အသင္း မ်ား ကုိမူ ေဖာ္ ေရြ စြာ ဆက္ဆံ ေလ့ ရွိသည္။ ဗုိလ္မွဴးႀကီး ဗထူး သည္ အဌမ တန္း သုိ႔ ေရာက္ေသာ အခါ သူငယ္ခ်င္း မ်ားႏွင့္ အတူ အလုပ္ လုပ္ရန္ အတြက္ ေက်ာင္းမွ ထြက္ေလ သည္။ မိဘ မ်ား ကမူ ေက်ာင္း ဆက္တက္ ရန္ အမ်ိဳးမ်ိဳး နားခ် ေျပာၾကား ေသာ္လည္း လံုး၀ နားမ ေထာင္ သည့္ အျပင္ မိဘ အိမ္တြင္ လည္း မေန၊ သူငယ္ခ်င္း မ်ား ထံသုိ႔ လည္း အကူ အညီ မေတာင္း ခဲ့ေပ။ မိမိ ႀကိဳးစား မႈျဖင့္ ပင္ ထား၀ယ္ ၿမိဳ႕ရွိ သတၳဳ တြင္း ကုမၸဏီ တစ္ခု တြင္ လခ စား အျဖစ္ ၀င္ေရာက္ လုပ္ကုိင္ ေနေလ သည္။ ဗထူး သည္ ရုိးသား ေျဖာင့္မတ္ သည့္ အျပင္ ၀တၱရား မ်ား ကုိ ေက်ပြန္ စြာ လုပ္ကုိင္ ျခင္း တုိ႔ေၾကာင့္ မန္ေနဂ်ာ အျဖစ္ ရာထူး တုိးျမွင့္ ခံခဲ့ ရေလ သည္။

ဤ သုိ႔ျဖင့္ တျဖည္းျဖည္း အလုပ္ ကုိ ႀကိဳးစား လုပ္ကုိင္ လာ ေသာ အခါ လခစား မ်ား ၏ ဘ၀ အေၾကာင္း ကုိ ေကာင္းေကာင္း ႀကီး သိလာ ေလေတာ့ သည္။ လခ စားမ်ား ဘ၀ သည္ လြတ္လပ္ ျခင္း လည္း မရွိ၊ အက်ိဳး အျမတ္ မွာ ဓန ရွင္ႀကီး မ်ား အတြက္ သာ ျဖစ္ေပ သည္။ ဆင္းရဲ သား အလုပ္ သမား မ်ားမွာ မူ ရရ စားစား ႏွင့္ ဆင္းရဲ တြင္း မွ မတက္ လွမ္း ႏုိင္သည့္ အျဖစ္ ကုိ ကုိယ္ေတြ႔ သိျမင္ လာေလ ေတာ့ သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ လည္း ကုမၸဏီ ပုိင္ရွင္ ႏွင့္ အလုပ္ သမား မ်ား အေရး အခင္း ျဖစ္တုိင္း အလုပ္ သမားမ်ား ဘက္မွ ၀င္ေရာက္ ၍ အတုိက္ အခံ ေျပာ ခဲ့သည္။ ယင္းေၾကာင့္ ဗထူး မွာ အလုပ္ သမား မ်ား၏ မွီခုိ အားထားရာ ေခါင္းေဆာင္ တစ္ဦး အျဖစ္ အလုိလုိ ေရာက္ရွိ လာေလ သည္။ ထုိ အခ်ိန္ က ကုမၸဏီ ပုိင္ရွင္ သည္ ဗထူး အား အလုပ္ မွ ထုတ္ပစ္ လုိ ေသာ္လည္း အလုပ္ သမား မ်ား သပိတ္ ေမွာက္မည္ စုိး သျဖင့္ အရိပ္ အေျခ ကုိ အကဲခတ္ ေစာင့္ၾကည့္ ေနေလ သည္။

ဤ သုိ႔ျဖင့္ အလုပ္ ရွင္ႏွင့္ အလုပ္ သမား မ်ား ပဋိပကၡ ျဖစ္ေနစဥ္ အတြင္း တြင္ ဂ်ပန္ တုိ႔က စစ္ ေၾကညာ လုိက္ေသာ သတင္း ေၾကာင့္ ျမန္မာ ႏုိင္ငံ တြင္ ဂယက္ ရုိက္ သြား ေလေတာ့ သည္။ အထူး သျဖင့္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း ဦးစီး ၿပီး ထုိင္း ႏုိင္ငံ တြင္ ဗမာ့ လြတ္လပ္ ေရး တပ္မေတာ္ ကုိ ဖြဲ႔စည္း ခဲ့သည္။ ဗမာ့ လြတ္လပ္ ေရး တပ္ မေတာ္ ႏွင့္ အတူ ဂ်ပန္ တပ္မေတာ္ လည္း စစ္ေၾကာင္း ႀကီးမ်ား ဖြင့္၍ ခ်ီတက္ လာၿပီ ဟူ ေသာ သတင္း မ်ား သည္ ထား၀ယ္ ၿမိဳ႕ တြင္ ပ်ံ႕လြင့္ ေနေလ သည္။ ထုိ အခ်ိန္ က ဗထူး သည္ မိဘ အေရး ကုိလည္း မေတြး ေတာ၊ ဇနီး ႏွင့္ သာသမီး မ်ား ကုိလည္း သတိ မရ ေတာ့ဘဲ ဗမာ့ လြတ္လပ္ ေရး တပ္မေတာ္ ထဲ ကုိသာ ၀င္လုိ ေသာ အေတြး ျဖင့္ ေပ်ာ္ေန ခဲ့ေလ သည္။ ထုိ အခ်ိန္ တြင္ ဗုိလ္မွဴးႀကီး လက်္ာ ဦးစီး ေသာ တပ္မေတာ္ ႀကီး သည္ ထား၀ယ္ ၿမိဳ႕ ကုိ သိမ္းပုိက္ လုိက္ေသာ အခါ တြင္ ဗထူး သည္ စစ္ ထဲသုိ႔ ၀င္ေရာက္ ခဲ့ေလ ေတာ့ သည္။ ဇနီး ျဖစ္သူ မအုန္းတင ္ကုိလည္း အေၾကာင္း မၾကား၊ သားႀကီး ေဖ၀င္း၊ သားလတ္ ျဖဴ၀င္း ႏွင့္ သမီး ေထြး မခင္၀င္း တုိ႔ကုိ လည္း သတိ မရ ခဲ့ေပ။ မိမိ ျဖစ္ခ်င္ ေနေသာ ေတာ္လွန္ေရး တပ္ မေတာ္ သား ဘ၀ ကုိသာ ေက်နပ္ ႏွစ္သိမ့္ ေနေလ ေတာ့ သည္။